PUTTEN – Ook deze winter valt de sneeuw met bakken uit de hemel. Tijd voor strooi- en veegwagens, maar vooral ook tijd voor gemopper op het strooibeleid. Raadslid Wilma van Voorst-Ruiter wilde weten hoe gladheidsbestrijding in z’n werk gaat en ging eropaf. ,,Die mannen doen heel goed werk!”
Afgelopen vrijdagochtend om half vijf ging bij Wilma van Voorst-Ruiter de telefoon. Kon zij onmiddellijk naar de gemeentewerf aan de Ambachtsstraat komen? Uit metingen was gebleken dat het glad is en dat is voor de ochtendploeg van de gemeentelijke strooidienst het teken om in actie te komen. En het raadslid van Wij Putten had aangegeven dat ze een keer mee wilde om het strooien en vegen in de praktijk mee te maken. ,,Tja, dat was wel even wennen. Maar ik was in een kwartier op de werf.”
Barre tijden
Daar ontdekte ze hoe de mannen te werk gaan. De medewerkers van de buitendienst van de gemeente hebben in deze barre tijden naast de normale dagbezetting een ochtend- en een avondploeg, die met vier wagens acht routes door het dorp rijdt, plus nog een route over de fietspaden. ,,Ik heb het nooit geweten, maar op de hoek van de Roosendaalseweg en de Knapzaksteeg staat een meetinstrument van Meteoconsult, dat meet of er gladheid te verwachten is”, vertelt Van Voorst-Ruiter. ,,Dat schijnt het koudste plekje van Putten te zijn. Als het signaal komt, moeten de mannen binnen een uur op de weg zijn.”
Het raadslid ging mee op twee routes van één van de schuif- en strooiwagens. ,,Vroeger zaten er twee mensen op de wagen, maar door verbeterde technische voorzieningen kunnen de medewerkers het nu alleen. Zo zijn de wagens voorzien van een TomTom, waarin de route is vastgelegd. Die routes staan trouwens gewoon op de website van de gemeente, dus iedereen kan zien of er wordt gestrooid. En als er klachten zijn, kan de gemeente heel makkelijk nagaan of er iets mis is gegaan, want de gereden route wordt in de apparatuur opgeslagen.”
Ook ontdekte het Wij Putten-raadslid waarom niet overal wordt gestrooid. ,,Het gaat vooral om de doorgaande wegen. Op binnenwegen heeft het geen zin om te strooien, omdat er te weinig verkeer is om het zout in te rijden. Jammer van het zout, want daar moet de gemeente zuinig mee omspringen. Daarom wordt het momenteel ook vermengd met zand. Norm is dat iedereen binnen 300 meter op een gestrooide weg moet kunnen komen.”
Sneeuwduinen
Op tweede kerstdag was het weer raak: deze keer om half zes in de ochtend. ,,Als je het doet, moet je het goed doen en ik was nog niet op een vrachtwagen mee geweest.” De tocht ging naar Diermen en Steenenkamer en alles wat ertussenin ligt.
Van Voorst – Ruiter is na twee ochtenden vooral onder de indruk van de inzet van de medewerkers. ,,Ze hebben heel veel verantwoordelijkheidsgevoel en letten heel goed op of het goed gaat. Desnoods gaan ze nog even terug om het over te doen. En als het flink waait, zijn ze heel alert op het opruimen van sneeuwduinen. Ze nemen hun werk heel serieus en verdienen waardering. Foto: ”Wij Putten-raadslid Wilma van Voorst – Ruiter, geflankeerd door Jan van ’t Hul (l) en Evert Lubbertsen van de strooiploeg.
Je hoort het woord steeds vaker. De ‘Onderkant’. Het kabinet Rutte komt binnenkort met een nieuwe regeling voor de ‘onderkant van de arbeidsmarkt’. Het gaat dan over mensen zonder werk.
Op dit moment kent ons land veel regelingen voor de ‘onderkant’. Denk aan de Wet Werk en Bijstand, de Wet op de Sociale Werkvoorziening, de wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (WAJONG), etc. Een lappendeken aan regelingen bevordert niet dat mensen snel aan de slag komen. Daarom wil het kabinet die bestaande regelingen in elkaar schuiven.
Het uitgangspunt lijkt me goed. Mensen moeten niet langs de kant staan, maar meedoen. In het verleden hebben we te gemakkelijk mensen afgeschreven. Onder het motto: geef ze maar een uitkering. In die opstelling komt verandering.
Dezer dagen horen we steeds vaker geluiden dat mensen met een uitkering zich verdienstelijk moeten maken voor de samenleving. De VVD-ers in de grote huizen hebben bedacht dat mensen met een uitkering prima in de herfst bij hen thuis blad kunnen vegen, of in de winter de sneeuw kunnen ruimen op hun oprit, etc.
Dat is niet het ideaalbeeld van Wij Putten. Wij willen niet 100 jaar terug in de tijd. Wij Putten wil mensen in de bijstand een perspectief bieden. Daarom hebben we bij de collegeonderhandelingen de ‘ Klim-op baan’ ingebracht. Dat is een tijdelijke baan in de publieke of private sector die mensen weer terugbrengt in het arbeidsritme. Een Klim-op baan geeft perspectief op een echte baan. Zoiets is natuurlijk niet vrijblijvend. Een uitkering mag dan een recht zijn, het is tevens een tijdelijke situatie. Betaald werk is en blijft uitgangspunt. Daarbij realiseren we ons dat betaald werk niet voor iedereen is weggelegd.
Eerlijk is eerlijk, de Klim-op baan hebben we niet zelf bedacht, maar afgekeken van anderen. Maar ach, beter goed gejat, dan slecht bedacht.
Natuurlijk mag de rijksoverheid het hele stelsel voor ‘de onderkant’ weer op zijn kop zetten. Maar voor de Puttense situatie is het volgens mij niet nodig. Wij leven in Putten in de gelukkige omstandigheid dat we een overzichtelijk aantal mensen hebben met een bijstandsuitkering, of in de Wajong. Daarom wil Wij Putten dat de gemeente de re-integratie van uitkeringsgerechtigden weer zelf ter hand neemt. Kan gemakkelijk. Dure re-integratiebureaus inhuren met stropdas-heren in Piet Zomerspakken heeft tot nu toe weinig opgeleverd. Dat kunnen onze eigen ambtenaren op het gemeentehuis beter. En niet onbelangrijk: Klim-op banen dragen ook bij aan een schoner, veiliger, netter en socialer Putten. Tot slot levert het uiteindelijk ook minder uitkeringsgerechtigden op. Daardoor kan de gemeente het minimabeleid voor de mensen die echt geen alternatief hebben volwaardig in de benen houden. Ook in financieel mindere tijden. En laten we hopen dat het VVD/CDA kabinet dan de WSW zo veel mogelijk buiten schot laat.
De Klim-op baan, klinkt niet alleen goed, het is gewoon een slimme, eenvoudige aanpak. Waarom moeilijk doen, als het ook makkelijk kan. In 2011 willen we starten met 5 Klim-op banen en dat in 2012 verder uitbouwen. En zullen we dat rot woord ‘onderkant’ dan niet meer gebruiken?
Wilma van Voorst – Ruiter gaf aan dat ze wel eens in de praktijk wilde zien hoe de gladheidsbestrijding in z’n werk gaat. Dat heeft ze geweten: tot twee keer toe werd ze in alle vroegte haar bed uit gebeld. Zij doet verslag, in twee delen.
Deel 1
Vanmorgen, vrijdag 24 december, werd ik om 4.30 uur gebeld door Kees Aalders of ik me binnen het kwartier wilde melden op de gemeentewerf. Het lukte me om om 4.50 uur aanwezig te zijn aan de Ambachtstraat, alwaar de mannen al stonden te trappelen om de weg op te gaan om onze Puttense wegen sneeuw- en ijsvrij te maken.
Er schijnt dus op de hoek van de Roosendaalseweg en de Knapzaksteeg een meetinstrument te staan, dat in verbinding staat met Meteoconsult en dat aangeeft wat de temperatuur is en wat het zoutgehalte van de weg is. Dit wordt doorgegeven aan een computer en op deze manier weet men dus of er reden is om te strooien en wat de vooruitzichten zijn. Op basis daarvan beoordeelt degene die piketdienst heeft of de mannen moeten uitrukken.
Ik mocht op pad met Pieter Goetsch, in een wat kleinere schuif- en strooiwagen, verder gingen er nog een kleinere wagen, een klein tractortje voor de fietspaden en twee vrachtwagens de weg op. In het verleden moest elke auto die de weg op ging door twee mensen bemand zijn, maar door aanpassingen kan dat nu met één persoon. Alle wagens hebben een TomTom aan boord, waar per auto twee verschillende routes in aangegeven worden, zodat er niet twee keer dezelfde wegen gestrooid worden. Tussen de overgang van de ene naar de andere route wordt er bijgevuld en is er vijf minuutjes tijd om een kop koffie te drinken.
Men roept altijd wel dat alleen de hoofdwegen gestrooid worden, maar ik heb met bewondering gezien dat er ook volop in de wijken en op de fietspaden wordt geschoven en gestrooid. Op dit moment wordt er met een mengsel van zout en zand gestrooid, omdat er toch zuinig aan gedaan moet worden.
Putten kan een zoutopslag van 180 ton bergen en er is een contract afgesloten met Akzo voor deze winter van 350 ton. Dat wil niet zeggen dat we dat ook in twee zendingen krijgen, want er wordt gekeken wie er nog wat voorraad heeft en of er bij Akzo genoeg voorraad is. Er wordt half januari een schip uit Egypte verwacht, dat Akzo weer moet bevoorraden.
Het was een zeer leerzame en leuke ervaring om met eigen ogen te zien en mee te maken hoe bevlogen de mannen deze taak op zich nemen en ook hoeveel plezier ze eraan beleven. Het leuke was dat men het ook zeer op prijs stelde dat er een raadslid – en dan nog wel een vrouw – interesse toonde en de moeite nam om een ochtendje mee te lopen. Ik bleek ook de eerste te zijn die dit ooit heeft gedaan. Wat minder begrip kon men opbrengen voor de motie van Gemeentebelangen van 20 december. Eerst zien en dan pas oordelen, vindt men en dat is nou precies wat Wij Putten doet.
Binnenkort hoop ik nog een keer mee te gaan op een van de vrachtwagens om te zien hoe die het werk op de grotere wegen uitvoeren. Nou mensen, ik ga proberen om de rest van de dag wakker te blijven en mijn voorbereidingen voor de kerstdagen af te ronden. Ik wens jullie allemaal hele fijne en gezellige dagen toe en met lekker veel tijd voor jullie families.
Met vriendelijke kerstgroeten,
Wilma
Deel 2
Om het beeld compleet te krijgen wat betreft de gladheidsbestrijding, ben ik vanmorgen, op tweede kerstdag, alweer op pad geweest. Om 5.30 uur ging de telefoon en Kees Aalders vroeg of ik weer zin had om mee op pad te gaan, want hij stond op het punt om zijn mensen op te piepen. Ik moet zeggen dat het niet meeviel om de voetjes buiten het bed te zetten, maar ja, je begint aan zo’n avontuur en dan moet je het ook goed doen.
Aangekomen op de gemeentewerf, bleek dat enkele mannen al druk in de weer waren en ik werd gevraagd om dit keer met de vrachtwagen mee te gaan die de hoofdwegen moest strooien. We hebben onder andere Steenenkamer en Diermen gedaan en alles wat daartussen ligt.
Dit was weer een heel andere ervaring en op deze manier kon ik vanaf mijn hoge zitting genieten van de zonsopgang in Diermen, met zo hier en daar laaghangende flarden mist, wat wel een heel mooi plaatje opleverde.
Ook deze chauffeur stelde het erg op prijs dat er wat aandacht was voor dit werk en wat mij ook nu weer opviel, is dat deze mannen zich ook echt verantwoordelijk voelen voor hun werk. Ondanks dat ze dit er naast hun gewone dagelijkse werk extra bij doen, beleven ze er veel plezier aan.
De zoutvoorraad was erg aan het slinken, dus moest er doordacht mee omgegaan worden en men hoopt dat er morgen weer een lading gebracht wordt. Er bestaat blijkbaar ook een zoutloket, dat gestuurd wordt door de overheid, alwaar men het overzicht houdt over de voorraden van verschillende gemeentes en waar wij als gemeente Putten ook bij aangesloten zijn.
Kees Aalders gaf nog aan dat hij een zeer goed contact heeft met Roelof en met hem een goede samenwerking heeft met regelmatig overleg. Na afloop hebben we nog wat foto’s gemaakt, maar helaas waren er al twee mensen naar huis en één zat ergens aan het Huinerkerkpad vast. Deze werd door een collega gered, dus kon ik maar met één medewerker op de foto.
Nou mensen: dit was dus mijn begin van tweede kerstdag en ik moet zeggen dat ik mij onderweg zat te bedenken dat ik vorig jaar om deze tijd dus niet had kunnen bedenken dat ik dit soort dingen mee zou gaan maken. Maar ik vind het werk voor Wij Putten wel een hele ervaring.
Fijne dag gewenst,
Wilma
De fractievoorzitters van CDA, Gemeentebelangen en VVD in Putten hebben geen behoefte aan een raadsbrede discussie over integriteit en morele dilemma’s. De drie fractievoorzitters van de oppositiepartijen verwezen een door de raad aangenomen motie daarover naar de prullenmand. Opmerkelijk staaltje politiek bedrijven in het presidium. De fractievoorzitters lappen een uitspraak van hun collega-raadsleden aan hun laars. Stel je voor dat het college zoiets gedaan zou hebben! Wat dan?
In het collegeconvenant hebben CU, Wij Putten en SGP geschreven dat Putten een integer gemeentebestuur en ambtelijk apparaat mag verwachten; eerlijk en oprecht, zonder aanziens des persoons. Daarom kon bijvoorbeeld de aankoop van de Nijkerkerstraat 32a door raadslid Van Lagen niet doorgaan. Van Lagen had voor zakelijke doeleinden kennis gebruikt waarover hij alleen als raadslid kon beschikken. In 2006/2007 speelde de illegale bomenkap en in het najaar van 2006 ging de discussie over het bontreisje van het college naar Kopenhagen. Het bontreisje was op uitnodiging en op kosten van een nertsenvoederfabriek in Putten. Zo maar 3 incidenten in Putten binnen 4 jaar.
En wat te denken van een ondernemer die het gemeentebestuur en ambtelijk apparaat op gebak trakteert? Een gebakje, kan dat ook al niet meer? Hangt, denk ik, van de omstandigheden af.
Integriteit is een actueel thema. We zijn net een beetje bijgekomen van alle onthullingen over 2e Kamerleden. Een volksvertegenwoordiger heeft toch een voorbeeldfunctie, of ben ik nu te ouderwets? Het kan zijn dat ik de tijdgeest niet meer goed aanvoel. Ook de moraal in de samenleving is in beweging.
Deze week werd een onderzoek van de Vrije Universiteit gepubliceerd onder de titel ‘Integriteit van het lokaal bestuur’. Interessante stof voor lokale bestuurders om de tanden eens fors in te zetten. De onderzoekers zijn op basis van hun onderzoek gelukkig niet somber gestemd. Uit het onderzoek blijkt dat de integriteit en het integriteitsbeleid in gemeenten er grosso modo goed voorstaan. Ze pleiten wel om continue aandacht te besteden aan dit thema onder het motto: Het kan altijd beter.
De onderzoekers doen 7 suggesties/aanbevelingen, waarvan ik er 2 u niet wil onthouden. De onderzoekers stellen dat meer aandacht nodig blijft voor initiatieven gericht op de lokale politiek (gemeenteraad, politieke partijen), omdat de politiek achterloopt bij de beleidsontwikkeling in de ambtelijke organisatie. Belangenverstrengeling en waarden- en loyaliteitsconflicten behoren tot de dagelijkse werkelijkheid van politici. Een politicus moet daarvan 24 uur per dag doordrongen zijn.
Tweede constatering van onderzoekers is dat er nogal wat verschil bestaat tussen kleinere gemeenten en grotere gemeenten in aandacht voor de aanwezigheid van integriteitsbeleid.
Wellicht brengt dit onderzoek de heren fractievoorzitters van CDA, GB en VVD op andere gedachten. De slotzin van het onderzoek luidt tenslotte niet voor niks: ‘Goed besturen vereist aandacht voor effectiviteit, democratie, rechtmatigheid en integriteit.’
Wij Putten houdt bijeenkomst in Krachtighuizen, in ‘t Krachtighuus.
PUTTEN – De lokale politieke partij Wij Putten houdt op woensdag 26 januari in ‘t Krachtighuus een bijeenkomst om met bewoners van het buurtschap van gedachten te wisselen over hun leefomgeving.
Krachtighuizen is een buurtschap met een aantal kenmerkende eigenschappen. Er zijn veel recreatieparken en recreatiewoningen, die voor een deel – in strijd met de regels – permanent worden bewoond. Onder bewoners valt onvrede te bespeuren: de entree zou rommelig zijn, op de Oude Garderenseweg wordt te hard gereden en bovendien zit er een gevaarlijke kruising in.
Op sommige plekken dreigt de verloedering toe te slaan.
Voor de lokale partij Wij Putten reden genoeg om z’n oor te luister te leggen bij de bewoners, te meer omdat het college het afgelopen jaar de eerste stappen heeft gezet tot vernieuwing van het bestemmingsplan, dat negentien jaar geleden voor het laatst werd vastgesteld. Opnieuw moet worden bezien hoe de verhouding moet zijn tussen wonen en toerisme en wat de status van de grote diversiteit aan woningen moet zijn. En wat voor maatregelen zijn er nog meer nodig om de leefbaarheid te vergroten?
Wij Putten wil er graag met bewoners van Krachtighuizen van gedachten over wisselen. De gespreksleider is Ben de Looze.
De Puttense oppositie wordt wat nerveus. Met name het CDA. Vastgeroest in hun oude opvattingen over politiek raken ze de weg kwijt in de Puttense gemeenteraad. De coalitiepartijen steunen niet op voorhand het college. Dat was vroeger wel anders. De coalitie steunde toen het college. Per definitie, zou ik bijna zeggen. Dat ging er soms, naar verluidt, in de fractiekamers hard aan toe. De knoet kwam er aan te pas en we hebben het meegemaakt dat raadsleden op de gang moesten gaan zitten om zich aan stemming te ontrekken. Zo ver kon het gaan. Van de weeromstuit roept het CDA nu dat zij het college maar gaat steunen. Een soort Pavlov-reflex?
Voor Wij Putten is een andere bestuurscultuur heel belangrijk. Dat is een van de hoofdredenen waarom we Wij Putten hebben opgericht. Betrek de inwoners meer bij de besluitvorming en laat zien hoe die besluitvorming tot stand komt. En dus kan het heel goed voorkomen dat college en gemeenteraad niet helemaal op dezelfde lijn zitten. Daar doet Wij Putten niet geheimzinnig over. Iedereen mag het zien. Bert Klompenhouwer (VVD) vroeg zich onlangs af of hij het nog zou meemaken dat de coalitiepartijen een voorstel van het college volledig zouden steunen. Ook hij zit kennelijk nog vast aan de ‘oude manier’ van politiek bedrijven.
Ik zie het laatste half jaar wel wat veranderingen in de gemeenteraad. De scheiding tussen coalitie en oppositie is lang niet altijd even scherp. De sfeer is meer open en ontspannen geworden. Naar mijn smaak is dat pure winst. Natuurlijk zijn we als coalitie niet naïef. Er is een coalitieakkoord, en natuurlijk geldt: afspraak is afspraak. Maar er is ook ruimte om met elkaar tot nieuwe inzichten komen. En niet onbelangrijk: het coalitieakkoord laat veel onderwerpen vrij. De gemeenteraad moet in die gevallen dus via het debat de lijnen uitzetten. Voor de oppositie lijkt me dat ideaal. De oppositie krijgt gewoon de kans om inhoudelijk mee te doen. Daar moet je, zoals het CDA, niet zenuwachtig van worden, maar je moet gewoon meedoen.
De commissie RZ van deze week over het biomassa-erf is zo’n voorbeeld. Dat onderwerp is niet in het coalitieakkoord dichtgeregeld. Dus zoeken we met elkaar naar de juiste aanpak. We zitten nog aan het begin van een besluitvormingsproces. Een inhoudelijke gedachtewisseling tussen de raadsfracties onderling en met het college is dan heel normaal. Duaal maar op inhoud gericht. Verkennend, maar hier en daar ook al kaderstellend. Weinig populistisch, op onderdelen elkaars niertjes proevend. De echte politieke keuzes komen later in het proces.
En het CDA? Wel het CDA steunde zowaar dit keer het college niet maar deed volop mee. Kennelijk beginnen zij ook meer te wennen aan de nieuwe wijze van politiek bedrijven in de Puttense gemeenteraad. Politiek bedrijven vanuit de inhoud, waar kom je het nog tegen?
Uitgesproken door Gert van Westing
Voordat ik zo meer inhoudelijk op de Programmabegroting 2011 – 2014 in ga een paar meer kwalitatieve opmerkingen, beschouwingen en constateringen van mijn zijde over waar wij nu hier vanmiddag mee bezig zijn.
Kwalitatief
Ik ben het laatst aangeschoven lid van deze raad. Voordat ik het avontuur met Wij Putten instapte, had ik geen ervaring met gemeentelijk bestuur. Als geïnteresseerd burger probeerde ik een beeld te krijgen door de locale kranten te lezen. Ik moet u zeggen dat ik regelmatig het spoor kwijtraakte en mij vaak afvroeg waar het nu eigenlijk over ging. Ik kon mij wel wat voorstellen bij de veelgehoorde opmerkingen over de kloof tussen de bewoners/burgers en de plaatselijke politiek. Af en toe bekroop mij zelfs het gevoel dat deze kloof zeer bewust in stand werd gehouden doordat in de communicatie vooral weinig moeite gedaan werd zaken goed uit te leggen. Communicatie is één van de accenten die de fractie van Wij Putten wil zetten in het huidige beleid. Wij Putten staat voor het bestuur dichter bij de inwoners brengen, een andere bestuurscultuur. Daar gaan we de handen nog aan vol krijgen de komende jaren.
Inmiddels een half jaar bezig als raadslid beginnen een aantal puzzelstukjes langzaam maar zeker in elkaar te gaan passen. Met de nadruk op langzaam. Het is natuurlijk duidelijk dat het besturen van een gemeente een ingewikkelde zaak is. Wanneer het dan ook nog eens een keer over financiën gaat, wordt het helemaal lastig. Op de één of andere manier schrikt dat velen van ons af. De vraag is of we ons daar bij moeten neerleggen. Zijn we door onze interne gerichtheid soms niet bezig om zaken nodeloos ingewikkeld te maken? Zou het niet onze taak moeten zijn om van ‘inzicht naar overzicht’ te komen. Zouden wij er niet voor moeten zorgen dat we het beleid, de afwegingen en keuzes aan iedere geïnteresseerde burger kunnen uitleggen?
Maar nu even wat verder toegespitst op de begroting. De reden dat we deze middag bij elkaar zijn. Herkent u dit document nog? Ik weet niet of u het allemaal kunt zien van een afstand, maar inderdaad, dit is de programmabegroting van vorig jaar. Natuurlijk valt direct de nieuwe huisstijl van de gemeente op. Wat verder opvalt, is dat er dit jaar 154 pagina’s nodig zijn, waar vorig jaar nog 125 pagina’s voldoende leken te zijn. We hebben het toch over cijfers, dus vooruit dan maar, een toename in het aantal pagina’s van 25%! Is dat nu nodig? Wat levert deze indrukwekkende en ongetwijfeld met zeer grote zorg samengestelde brei aan cijfers en woorden ons op? Zorgt dat er voor dat wij als raad het inzicht krijgen dat we nodig hebben om kaders te kunnen stellen en de uitvoering van het beleid te controleren, of belemmert het ons misschien juist? Of is dit toch vooral een technocratisch verhaal voor de echte liefhebber. Om de controlerende taak te kunnen uitvoeren, moet je heel helder hebben wat het is wat je wilt bereiken.
Op dat punt schiet wat de fractie van Wij Putten betreft dit begrotingsdocument of dit begrotingsproces nog te kort. Niet dat niet alles wel ergens in dit lijvige document te vinden is, of in het nog veel dikkere document “Beheersdeel” dat aan het begin van de week nog bij mij op de deurmat plofte.
Voor het proces van de volgende programma begroting (2012 -2015) zou ik het College willen vragen toch vooral ook aandacht te besteden aan de communicatie van de doelstellingen en prioriteiten van het College en hoe zich dat dan vertaald in de begroting. Wat speelt er de komende jaren in grote lijnen in ons dorp, en hoe gaat de gemeente dit aanpakken. Een kort en krachtige beschrijving van de speerpunten. Niet alleen in de begroting, maar ook in de kadernota. Geld is en blijft slechts een middel!
Nu wilde ik eigenlijk zeggen dat het kleine boekje dat we vorige week kregen. De begroting van 2011 in Hoofdlijnen ook zo geschikt zou zijn om deze visie aan toe te voegen. Dat zou nog wel een overzichtelijk document zijn wat een geïnteresseerde burger zou kunnen behappen. Inmiddels heb ik echter een belangrijk nadeel ontdekt van dat kleine boekje. Het is zo klein en dun dat ik het in de loop van de week al een paar keer ben kwijtgeraakt.
inhoudelijk
Nu wat meer naar de inhoud van de begroting. Natuurlijk onderschrijven we de grote lijnen van de begroting. De begroting is een vertaling van de kadernota en de kadernota weer van ons collegeakkoord. We zijn zeer tevreden met o.a. het veel meer wijkgericht gaan werken, het betrekken van de eigen inwoners; we zijn tevreden dat we in deze moeilijke financiële tijden de reële belastingverhogingen achterwege kunnen laten en dat we niet beginnen aan het financieel avontuur genaamd MFC.
En natuurlijk willen we het belang van de begroting niet weg relativeren, maar de fractie van Wij Putten kijkt veel meer uit naar het collegewerkprogramma. Daarin zullen onze ambities uit het collegeakkoord concreet gemaakt worden.
Dat neemt niet weg dat de fractie van Wij Putten een aantal aanpassingen wil voorstellen. De amendementen en moties zal ik dadelijk voorlezen.
Het grote kenmerk van deze begroting is dat er grote onzekerheid blijft bestaan over de beperking van de uitkering uit het gemeentefonds. Hoewel het goed is enige voorzichtigheid te betrachten wil de fractie van Wij Putten niet tot het kamp van de zwartkijkers behoren. Wij hebben het liever over een glas dat half vol is, in plaats van een glas dat half leeg is. Laten we niet alleen praten over hoe moeilijk we het hebben met de 2M die we misschien wel moeten bezuinigen, maar laten we vooral hebben over de 35M die we wel kunnen besteden. Laten we zorgen dat we die 35M op een efficiënte en effectieve manier besteden. Het is onze plicht dat te doen. De fractie van Wij Putten wil alles in het werk stellen om structurele verhoging van de OZB belasting voor onze burgers te voorkomen.
Ik heb zodadelijk een viertal amendement en twee moties die ik namens de fractie van Wij Putten zou willen inbrengen.
Aangezien tegen de verwachting in de besluitvorming over de marktconforme tarieven van het zwembad niet heeft kunnen plaatsvinden in de raad van vorige week donderdag 28 oktober
· 1. een amendement over de Marktconforme tarieven zwembad
Vergelijkbaar met dit amendement zijn wij nog niet overtuigd over het nut en de noodzaak van het inbrengen van weer meer middelen ten behoeve van het NUP. Bovendien moet de discussie daarover eerst nog plaatsvinden.
· 2. Daarom een amendement over het Nationaal Uitvoeringsprogramma (NUP)
Als derde een amendement dat moeten bewerkstelligen dat de burgers van Putten niet moeten opdraaien voor de voordelen van voornamelijk forensen, mensen met een tweede huisje in Putten. Het gaat niet om grote bedragen, maar wel om het principe.
· 3. De titel van dit amendement is Verhoging Forensenbelasting
Vorige week donderdag was er in de raad wat technisch gesteggel over de 1/3 regeling en de toepassing hiervan op de verzoeken voor subsidie van de fietscross club en Kon-Tiki. Om de betaling van de gewenste bijdragen in 2011 zeker te stellen
· 4. een amendement over de 1/3 regeling
De fractie van Wij Putten vindt dat we regels moeten hebben die het doel dienen waarvoor ze zijn opgesteld. Tevens moeten wij ons zelf aan deze regels houden. Daarom een motie over de subsidieverordeningen voor verenigingen:
· 5. … genaamde: Motie 1/3 regeling
De fractie van Wij Putten heeft al meerdere keren aangegeven belang te hechten aan het motto ‘iedereen aan het werk’. In deze economisch onzekere tijden is het van groot belang dat we investeren in mensen die moeite hebben hun plek te vinden op de arbeidsmarkt. We geven grote sommen geld uit aan externe re-integratietrajecten, waarbij het resultaat niet altijd even positief is. Wij Putten denkt dat de gemeente Putten dat zelf beter en goedkoper kan. Bovendien kunnen we deze servicebanen ten behoeve van onze locale gemeenschap laten komen.
· 6 (2e motie). Daarom een motie over Klimopbanen
Afrondend
In bestuurlijk Nederland is een discussie gaande over het fuseren van gemeenten. Schaalvergroting. Wij Putten is al klaar me die discussie. Wij hebben geen behoefte aan grotere gemeenten op de Noord-West Veluwe. Laat dat helder zijn. We willen wel samenwerken, maar met zo min mogelijke bestuurlijke drukte. En zo dicht mogelijk bij de burger. Wij Putten richt zich vooral op het uitbouwen van de kwaliteiten van ons eigen prachtige dorp. Zo dicht mogelijk bij onze burger.
Ik zal nu overgaan tot het voorlezen van de vier amendementen en de twee moties.
Vorige week donderdag vergaderde de gemeenteraad. Op de agenda stond het subsidieverzoek van de Fietscrossclub Putten en scoutingclub Kon Tiki. De raad wilde eigenlijk wel instemmen met de subsidieverzoeken van beide verenigingen, maar er was één probleem: geen geld.
De gemeente stelt jaarlijks een pot geld beschikbaar voor investeringen van sportclubs en welzijninstellingen (waar ook Kon Tiki onder valt). Maar die pot was vorig jaar al leeg getrokken. Nu lag een voorstel voor om ook al het geld voor 2012 op te souperen. Dat is een rare manier van doen, bij het volgende voorstel zouden we bij wijze van spreken het geld tot aan 2028 gaan inzetten. Dat gaat natuurlijk fout.
Dan het geld maar gewoon uit de algemene reserve halen? Dat was het voorstel van het college. Dat leek onze fractie ook geen goed idee. We hebben spelregels , in de vorm van een verordening, dan moet je die regels ook naleven.
Daarom heeft Wij Putten voorgesteld om de subsidievoorstellen voor de Fietscrossclub en Kon Tiki van de raadsagenda te halen en in januari a.s. opnieuw te agenderen. Kunnen we in de tussentijd, bij de behandeling van de begroting op 5 november a.s., de geldpot voor subsidies voor 2011 eerst vullen.
Overigens willen we in de eerste helft van 2011 nog eens kritisch kijken naar de spelregels voor investeringssubsidies in Putten. Nu is het zo dat heel veel investeringen van verenigingen voor subsidie in aanmerking komen, maar dat het geld binnen de kortste keren op is. Het lijkt heel ruimhartig, maar is het feitelijk niet.
We zouden ook eens kunnen kijken hoe we omgaan met investeringen in de onderwijshuisvesting. Daar geven we al meer dan 20 jaar uitvoering aan het criterium ‘sober en doelmatig’. Wil een school meer? Prima, maar dan wel zelf betalen. Als het in de onderwijshuisvesting lukt, zou dat toch ook met investeringssubsidies voor sport- en welzijnsinstellingen moeten lukken.
Enkele weken geleden noemde ik tijdens de raadsvergadering over de verboden aankoop van het pand aan de Nijkerkerstraat 32a door raadslid Van Lagen, de gemeente Maasdriel. Via de site van die gemeente was ik op provinciale regelgeving gestoten over integer handelen door bestuurders. Vorige week stond er een artikel in het vakblad Binnenlands Bestuur over Maasdriel. In die Gelderse gemeente van bijna 24.000 inwoners is kennelijk van alles mis op het punt van integriteit en bestuurscultuur. Maasdriel heeft sinds kort ook een gedragscode voor bestuurders, als één van de laatste gemeenten in Nederland. Die gedragscode in Maasdriel is afgedwongen door de provincie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Komt nogal heftig over. Zo’n code alleen kan natuurlijk nooit de oplossing zijn. Papier is gewillig.
De herfstvakantie zit erop. Dat was een goed moment om de begroting van de gemeente Putten eens door te worstelen. Een worsteling was het, ieder jaar opnieuw. Liever had ik het nieuwste boek gelezen van Tomas Ross. Nu snap ik ook wel dat een begroting niet hoeft te lezen als een thriller, maar de Puttense begroting is geschreven door, ongetwijfeld goede, boekhouders. Veel verder dan de kadernota in juni zijn we niet. Een inhoudelijke uitwerking van het coalitieakkoord tref je er niet in aan. Daarvoor moeten we wachten op het collegewerkprogramma. Ik begin daar zo langzamerhand wel reikhalzend naar uit te kijken. Het college zit er al weer een half jaar. Met drie full-timers moet dat toch lukken. Tijd vliegt.
Waar moet het begrotingsdebat op 5 november eigenlijk over gaan? Een herhaling van de kadernota? Als ik de commissieleden Middelen goed heb beluisterd zou het kunnen gaan over de verhoging van het rendement op het NUON-geld. Dat is verhoogd van 3 naar 4,5%. De SGP wethouder en raadsfractie hebben er kennelijk slapeloze nachten van. Die 4,5% gaat in 2014 niet lukken, zo was hun stelling in de commissie. Best mogelijk! Voorspellen is nu eenmaal moeilijk, zeker als het de toekomst betreft. Eén ding is zeker, het loopt toch altijd anders dan we nu denken.
Neem nou de mega-korting op de algemene uitkering van het gemeentefonds. Ongekend riep Jorritsma 2 jaar geleden. Ongekend riep heel gemeentelijk Nederland haar na. Die korting is door ons in april jl. voorzichtig ingeschat op € 2 miljoen in 2015. Dat zal, zoals het er nu naar uitziet, gelukkig niet gebeuren. Maar wat wel? Ik vind dat we moeten wachten tot het bestuursakkoord tussen VNG en Binnenlandse Zaken is gesloten. Dat kan nog maanden duren. Tot die tijd moeten we ons de kop niet gek laten maken en het stuur recht houden. Geduld is schone zaak.
Laten we ons de komende maanden maar eens druk maken over de inhoudelijk uitwerking van het collegeakkoord in plaats van cijferfetisjisme te bedrijven. Lijkt me een stuk zinvoller.
Is er dan echt niks om vrijdag 5 november over te vergaderen? Als u het antwoord daarop wil, kom gerust even langs in de raadzaal. We beginnen vroeg in de middag. Zo ga ik eens kijken of ik nog ergens een Tomas Ross heb liggen.
Het lijkt erop dat de rust in de Puttense politiek weer wat is teruggekeerd. Na een marathonzitting van de gemeenteraad over de zaak ‘Nijkerkerstraat 32a’, hadden we afgelopen donderdag een normale raadsvergadering. Onze nieuwe raadsvoorzitter vond nog wel dat de raad vaak afdwaalde van het onderwerp, en daar heeft ze wel een punt. Toch was ik niet ontevreden. We waren om 23.00 uur klaar en dat voelt beter aan dan 02.15 uur. Vooral de volgende ochtend.
Er stonden veel onderwerpen op de agenda. Ik noem bijvoorbeeld de aanleg van de rotonde Van Geenstraat/Nijkerkerstraat en het stil asfalt op de Van Geenstraat zelf. Een mooi resultaat voor onze wethouder Roelof Koekkoek. Had hij ook wel verdiend na de afgelopen weken.
De raad heeft ook uitgebreid stilgestaan bij de aanschaf van een dienstauto voor onze 3 opsporingsambtenaren, de zgn. BOA’s. Je zou ze de nieuwe gemeentepolitie van Putten kunnen noemen. De discussie ging uiteindelijk over € 3.300 per jaar. Voor de fractie van Wij Putten was de zaak eenvoudig. Als je BOA’s op pad stuurt bij nacht en ontij, dan moet je ze voorzien van een goeie uitrusting. Een dienstauto maakt daar deel vanuit. In die dienstauto worden behalve ‘arrestanten’ ook allerlei materialen vervoert om assistentie te verlenen bij ongelukken en andere calamiteiten. Zo zullen BOA’s in de toekomst een defribilator bij zich hebben. Een apparaat waarmee mensenlevens kunnen worden gered.
In het Verkiezingsprogramma heeft Wij Putten veiligheid hoog in het vaandel staan. Dus hebben we in de gemeenteraad aangegeven dat we dan niet gaan millimeteren over een paar euro. Na aanvankelijke aarzeling bij enkele partijen, stemde de gehele raad uiteindelijk unaniem in met het voorstel.
In mijn vorige bespiegeling gaf ik aan dat de rijksbezuinigingen op het gemeentefonds voor Putten nog wel eens mee zouden vallen. In het coalitieakkoord zijn we uitgegaan dat het Rijk de gemeente Putten zou gaan korten voor € 2 miljoen. Vorige week gaf ik aan dat het waarschijnlijk niet meer wordt dan 1,5 miljoen. De berichten van deze week zijn nog veel positiever. Dat is een goed bericht voor Putten. Maar voor we de vlag echt uithangen, eerst maar even de definitieve cijfers afwachten. En die zijn er niet voor januari 2011. We moeten nog effe wachten om meer zicht te krijgen op de consequenties van het nieuwe kabinetsbeleid.
