Een ploeg van Wij Putten heeft op zaterdag 8 januari voorbijgangers gevraagd wat er volgens hen met het leegstaande en vervallen pand op de hoek van de Bakkerstraat en de Verlengde Dorpsstraat moet gebeuren. Arap John Tigchelaar doet verslag.
Wat een ontzettend zinvolle maar ook erg leuke wijze om met de inwoners van Putten te communiceren! Ondanks kou en regen zijn we na ruim 3,5 uur gesprekjes houden, 175 enquêtes verder, gestopt. Onze target van 200 enquêtes bleek niet haalbaar. Niet omdat er te weinig mensen op straat waren. De uurtjes werden snel gevuld, omdat niet alleen het betreffende pand uitgebreid aan de orde kwam, maar ook allerlei andere zaken bij ons onder de aandacht werden gebracht. Variërend van gaten in de weg tot fietsbeleid in het centrum.
Opvallend was wederom hoe positief Wij Putten te woord werd gestaan. Zeker nadat bleek dat we niet iets politieks gingen doen, maar alleen maar een mening vroegen.
We hadden geluk vanmiddag want wethouder Nico Gerritsen passeerde ons enigszins verbaasd. Maar liet zich overhalen de vragen van Wij Putten te beantwoorden. Mevrouw Sonnenberg van de Hema wilde weten waar we mee bezig waren en bleek na uitleg onze actie wel sympathiek te vinden. Ze zei overigens meer te weten, maar wilde daar niets over kwijt. Anderen wisten ook meer, waarbij de namen De Vette en Sonnenberg telkens weer werden genoemd. Ook sprak ik een nicht van de overleden Manus Guliker en die deelde wat verhelderende familiehistorie met mij.
Er werd meerdere keren gerefereerd aan de prachtige boerderij die vroeger in de Kerkstraat stond. In meerderheid vonden de Puttenaren dat je niet weer een karakteristiek pand om zeep moest helpen. Als het gesloopt moest worden, dan weer graag een identiek pand terug, waren meerderen van mening. Sommigen kwamen fietsend voorbij en riepen ons toe ‘slopen die zooi’ zonder de inhoud of reden van onze enquête te weten.
Ik was verrast hoeveel plaatsgenoten opteerden voor opknappen en weer in oude luister herstellen. Maar ook dat, zonder twijfel, de gemeente vrijwel direct werd genoemd om het voortouw te nemen. Alsof het de schuld van de gemeente is dat het pand er zo bij staat! Projectontwikkelaars bleken weinig geliefd: zakkenvullers zijn het, stelde menigeen. De optie ‘Winkelruimte, met betaalbare appartementen erboven’ werd vaker aangevuld met ‘niet te hoog’ of ‘niet zoals daar’ en dan wijzend op de gebouwen rond de povonde. Zelfs winkels zónder woonruimte erboven werd meer dan een paar keer expliciet genoemd.
Al met al hebben we ondanks de herfstachtige weersomstandigheden genoten van alle leuke contacten en gesprekjes.
Arap-John Tigchelaar
