Wij Putten start een campagne om nieuwe leden te werven. “We willen ons verder verbreden, om nog meer draagvlak te krijgen in de Puttense samenleving”, zegt partijvoorzitter Gert van Westing.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 heeft Wij Putten vriend en vijand verrast door vanuit het niets de op een na grootste partij in de Puttense politiek te worden. In de campagne en ook daarna heeft Wij Putten zich geprofileerd als een partij die z’n werk doet in de raad, maar vooral ook daarbuiten. Onder de noemer ‘eropaf’ leggen raadsleden en bestuursleden regelmatig hun oor te luisteren bij Puttense verenigingen en organisaties, of ze steken de handen uit de mouwen bij evenementen als de Opschoondag. Ook gaat de partij systematisch de wijken in Putten langs, om mensen huis aan huis naar hun wijkbeleving te vragen. “Politiek is meer dan stukken lezen en vergaderen op het gemeentehuis”, zegt partijvoorzitter Gert van Westing. “We willen weten wat er leeft en op die manier ook de afstand tussen de Puttenaar en de politiek verkleinen.”
Om dezelfde reden wil de partij nu de basis verder verbreden. “We hebben op zich geen klagen over het ledental, dat de laatste twee jaar bijna is verdubbeld. Maar we hebben ervoor gekozen om een brede partij te zijn, met ruimte voor alle Puttenaren: jong en oud, man of vrouw, kerkelijk of niet en ga zo maar door. Om op die manier samen te werken aan een dorp waar het nog prettiger wonen is, voor iedereen. Dat gaat het best als we breed draagvlak hebben, met inbreng van velen”, aldus Van Westing.
Over niet al te lange tijd wordt dat heel concreet, want bij de partij wordt al nagedacht over het nieuwe verkiezingsprogramma. “De verkiezingen van 2014 lijken nog ver weg, maar we willen ruim de tijd nemen om met een verrassend, maar gedegen programma te komen. Dat kan niet zonder inbreng van leden.”
Meer weten of lid worden?
Een ambtenaar van de gemeente Putten ziet in het buiten gebied een container staan welke gebruikt wordt als schuilgelegenheid voor een paard en andere dieren.
De bewoners krijgen een bezoek van de ambtenaar met de melding dat de container illegaal is, deze beroepen zich op het recht dat er 30 m2 vergunningloos mag staan. De ambtenaar vindt van niet, dit moet op het gemeentehuis worden uitgezocht.
De bewoners gaan naar de gemeente om te praten. Men krijgt te horen dat het washok legaal is en de rest illegaal t.w. het huis de schuur en twee kippenhokken. Ze moeten zelf het tegendeel bewijzen (middels foto’s etc.). Het pand is enkele jaren geleden gekocht via een plaatselijke makelaar, deze wordt ingelicht. Vorige eigenaren worden bezocht voor foto’s en handtekeningen, welke ook worden verkregen.
Met deze foto’s en handtekeningen gaat de bewoner nog en keer naar het gemeentehuis. De ambtenaar is nog niet overtuigd.
De makelaar wordt om advies gevraagd, deze gaat mee naar het gemeentehuis om te controleren wat er in het dossier zit. Het dossier bevat een vergunning met tekeningen voor een washok en twee kippenhokken. Het washok is op tekening gesitueerd tussen het huis en de schuur en er staat bij geschreven woning en schuur. Op tekening staat dat er aan de kant van het huis gedeeltelijk geen fundatie is en aan de schuurkant helemaal geen fundatie is; d.w.z. als het huis en de schuur er niet zouden zijn mist het washok twee zijden. De aanvraag datum was van 1957 en vergunt, de vergunning voor de kippenhokken was van 1949. De makelaar vindt dit voldoende voor de verkoop voor een dergelijk oud huis.
De bewoner gaat nogmaals naar het gemeentehuis met nog meer foto’s, handtekeningen en de mededeling van de makelaar dat het dossier voldoende gegevens bevat. Op één van de foto’s was te zien ( ten opzichte van een andere foto )dat een spijl en een klapraam van een kozijn in de zijgevel er niet meer inzitten. Dat was wel een gevel wijziging, dus zo serieus zijn de vorig eigenaren ook weer niet geweest zijn, aldus de ambtenaar.
Makelaar gaat met bewoner gaan naar archiefbeheer om te laten zien wat in het dossier zit. Bij inzien van het dossier blijkt dat de tekeningen van de kippenhokken er niet meer in zitten. Na zoekwerk van archiefpersoneel bleek dat de tekeningen er uit waren gehaald ( op advies van de behandelend ambtenaar ) omdat de ambtenaar tot de ontdekking was gekomen dat deze bij een ander adres zouden horen. Archief personeel stelt voor om in het archief op het oude huisnummer te kijken. Vroeger waren er geen straatnamen, maar nummers b.v. E …. In dat dossier zit gelukkig de vergunning van 1922, maar er staat niets in over de schuur die van de zelfde tijd is. De schuur is van de zelfde datum, dit is te zien aan het soort stenen. De behandelend ambtenaar werd erbij gehaald. Hij vertelde dat het wel mogelijk was dat er geen aparte vergunning voor was afgegeven. Maar de schuur zou dan niet hoger mogen zijn dan 5 m, anders zou daar ook zeker een bouw vergunning voor afgegeven moeten zijn en dus moest dat wel even nagemeten worden. Bij nameten van de schuur blijkt deze lager dan 5 m te zijn. Laatst punt van de ambtnaar; een van de kippenhok staat buiten de rooilijn, daar moet een tekening voor komen en een vergunning worden aangevraagd.
Bewoners gaan opnieuw naar de vorige bewoners voor nog meer bewijs. De eigenaar van de periode van 1950 tot 1985 is weduwe van 84 weet ook niet wat ze moet doen, maar de zoon wil wel verklaren dat alles er tenminste vanaf 1950 staat.
Opnieuw gaan bewoners naar het gemeentehuis met de zoon en makelaar. De makelaar had nog foto’s van kippenhokken uit het Barnevelds museum, deze waren gelijk aan deze hokken. Ook dit hielp niet om aan te tonen dat het kippenhok er al sinds 1950 moet hebben gestaan. Men stuit wederom op stuk……… waar ze niet goed van werden. Dus een afspraak met de wethouder gemaakt.
Week later naar de wethouder, alles nogmaals doorgenomen. Waarschijnlijk zal alles goed komen volgens de wethouder. De aanwezige behandelend ambtenaar wees de bewoner erop dat er voor het kippenhok dat niet binnen de rooilijn staat zeker alsnog een vergunning moet komen en zal er 1,5 maal de standaard leges betaald moeten worden omdat de vergunning achteraf is aangevraagd. Dit is drie dagen later door de wethouder nog eens bevestigd. Overigens is het de bewoners niet duidelijk gemaakt welke vigerende regelgeving van toepassing is betreffende een kippenhok van 1950 welke op de rooilijn staat, om daar alsnog een tekening en vergunning voor te vragen.
Wordt vervolgd.
CU-raadslid Peter Brink wil een politiek debat over het samenwerken van Putten met andere gemeenten in de regio, zo schrijft hij in zijn laatste column. Een minder saai onderwerp dan het lijkt. Daarom wil ik wel een aftrapje doen met een paar discussiestellingen. Maar eerst even een korte inleiding.
De gemeente Putten werkt al in de regio samen op verschillende fronten. Denk aan: de Regio Noord Veluwe, GGD, Veiligheidsregio, etc. Daarnaast moet Putten met andere gemeenten gaan samenwerken op milieugebied (RUD). Volgens een presentatie van enige maanden geleden gaat Putten dat jaarlijks ruim € 300.000 kosten. En er ligt een voorstel om een regionale bedrijfsvoeringsdienst in het leven te roepen. Bij de presentatie van die plannen werd ons te verstaan gegeven dat zoiets ook geld gaat kosten.
Stelling 1: Samenwerken moet wel iets opleveren
In het coalitieakkoord van 2010 hebben we gezegd dat Putten meer in de regio moet gaan samenwerken. Daardoor kunnen we op de ambtelijke capaciteit in Putten besparen, en dat moet dan € 250.000 opleveren.
We zouden daarbij geen bevoegdheden overdragen richting regio, wel uitvoerende taken. Achterliggende gedachte daarbij is dat het voor de Puttenaren en het gemeentebestuur niets uitmaakt of de OZB-aanslag uit bijvoorbeeld Zwolle of Ede komt of van het Fontanusplein.
Echter, de samenwerking in de RUD levert geen geld op, zoals elders in het land, maar kost de gemeente geld. Samenwerking op het gebied van bedrijfsvoering gaat ook al geld kosten. Dan ben je niet echt slim bezig!
Stelling 2: Liever een 7 lokaal dan een 8 regionaal
Voorstanders van schaalvergroting komen steevast met het argument dat in een grotere organisatie meer ruimte is voor specialisatie. Lees: meer kwaliteit. En natuurlijk, het kan altijd beter en mooier. De vraag is wel of je die verbetering altijd moet nastreven. Een grotere organisatie betekent meer overleg, meer overhead. Daarbij komt dat de wet van de verminderende meeropbrengst geldt. Je moet steeds meer investeren in een steeds kleiner wordende opbrengst.
Maar zijn we dan zo ontevreden over de kwaliteit van het Puttense gemeentebestuur? Ik geef Putten wel een voldoende. En stel dat anderen wel vinden dat er onvoldoende kwaliteit is en er daarom geregionaliseerd moet worden? Dan zou de discussie volgens mij daar over moeten gaan. Nu lijkt het meer op een vlucht naar voren.
Stelling 3: Zelfstandigheid mag een cent kosten
Regio-bestuur wordt ook wel verlengd lokaal bestuur genoemd. Maar er is weinig lokaals aan een regio. De regiobestuurders zijn geen verantwoording schuldig aan de gemeenteraden van de samenwerkende gemeenten. De mogelijkheden om zo’n regionale organisatie aan te sturen vanuit Putten zijn omslachtig en beperkt. Dat geldt al voor het college, maar zeker voor de raad.
Voor de burgers is zo’n regio al helemaal de ‘ver van mijn bed-show’. Ze kunnen niet stemmen op de bestuursleden van de regio en hebben dus geen enkele directe invloed. Daar komt nog bij dat het regiobestuur nogal in zichzelf is gekeerd. Daar ligt overigens ook een serieus verbeterpunt voor de Puttense raad. De raad moet daar zelf ook actiever in worden. Blijft het feit dat de zeggenschap over de regio beperkt is.
Tot slot leidt het uitbesteden van veel taken aan de regio tot een onbalans bij de achterblijvende gemeentelijke organisatie. In gewoon Nederlands: een uitgeklede organisatie. De stap naar een gemeentelijke herindeling is dan al bijna gemaakt. Dat lijkt me echt onwenselijk.
Natuurlijk, een zelfstandige gemeente heeft zijn prijs. Maar voor Putten blijkt die prijs steeds weer lager te zijn dan het uitbesteden aan de regio. Dus …
Peter Brink wordt ondertussen op zijn wenken bediend. Binnenkort moet de raad wat vinden van de RUD, MeerinZicht, begrotingen van RNV, etc. Mogelijkheden te over voor interessante raadsdebatten over nut en noodzaak van regionaliseren.
Ik heb een enorme behoefte aan bombast, stampij wil ik maken. De teerling is geworpen, ze hebben er zelf om gevraagd. Aanleiding is een stapeltje A-viertjes van Belangenvereniging leefbaarheid Huinen, geschouderd door Wij Putten. De bodywarmers hadden zich in het bakje van een hoogwerker gewurmd om het schouwspel te flitsen en recht te laten zegevieren. In hun kielzog hobbelden CDA en CU over de akker met een trapje onder de arm, wakker geschud door Wij Putten.
Het is een heus boekwerk geworden, die A-viertjes, in een keurig ringbandje. Om beeldvorming te schetsen prijkt op de voorkant van het boekje een foto van een nerts in zijn natuurlijke omgeving, geheel in strijd met de werkelijke doelstelling van de farm. Een vreemd beestje overigens zo’n nerts. Anatomisch wat wankel geconstrueerd, een norse uitstraling en geurig. Daar kan het lieve dier natuurlijk ook niets aan doen, maar dit ter zijde.
Het geringbande is nauwkeurig samengesteld; kleurrijke grafieken en prachtige luchtopnamen van de op stapel zijnde nertsenhouderij wisselen elkaar af. Het taalgebruik van het geschrevene is pragmatisch en lepelt met grote scheppen het falen van onze bestuurders op. Onjuiste besluitvormingen buitelen over elkaar heen, wat een malheur. De gedane toezeggingen zijn wars van onderbouwing en staan bol van tegenstrijdigheden. Het is tenenkrommend te zien dat besturend Putten geen leerring trekt uit het Sauna syndroom. Het onvermogen begint chronische trekjes te vertonen. Het gedraai, zoals een fraai uitgevoerde spagaat, kent geen puntenaftrek voor wethouders. Wat krom is wordt warm gestookt en op het aambeeld vakkundig recht gemept. Als Jan met de pet vergunningloos een boompje spit wacht hem de strop. Bovengenoemde bolwerken kunnen maar door blijven metselen, de vergunning volgt vanzelf. Het vertrouwen in onze gemeente echter brokkelt hierdoor steeds verder af. Genoeg over ons gemeentebestuur, ik word er erg moe en nukkig van en boort negatieve energiestromen aan.
Het zijn de nertsen waarvoor ik aan het schellenkoord trek, een lans wil breken en muren wil slechten. Met toenemende wrevel las ik het rapport van de belangenvereniging.
Met geen woord reppen ze over dieren welzijn. Als slachtoffers worden louter omwonenden ten tonele gevoerd. De stankoverlast zou met geen knijper te beteugelen zijn.
Nou ben ik geen moralist of sympathisant van Volkert van de G, wel een scharreleter, maar om nou duizenden nertsen in een hal te stapelen louter om het bontje, druist behoorlijk in tegen mijn gevoel. Raar hé, dat het dan gaat stinken. Het vlees van het diertje schijnt de consumptieketen niet eens te halen. Daarom wil ik de Belangenvereniging Leefbaarheid nertsen Huinen oprichten. Zij zijn immers de grootste slachtoffers van de onderneming. U kunt zich per direct opgeven als lid. Leden van Wij Putten worden nadrukkelijk verzocht lidmaatschap te overwegen. Als welkomstcadeau ontvangt u een nerts. U kunt het dier zijn leven lang vertroetelen en zich laven aan zijn aanhankelijkheid en dankbaarheid.
De vereniging kent in beginsel dezelfde doelstelling als eerder genoemde vereniging; het beperken van overlast. Het bestuur heeft de koppen al bij elkaar gestoken en naarstig gezocht naar een passende oplossing. Deze is even simpel als doeltreffend. Laat de nertsen waar ze horen, in onze natuur, bontjes hebben we niet nodig. Een gebreide sjaal helpt enorm goed tegen de kou. De immens grote nertsenhallen die er nu staan kunnen uitstekend dienst doen als hennepkwekerij. Een groenvoorziening die zeker lucratief genoemd mag worden. Over de benodigde vergunningen zou ik me niet al te veel zorgen maken. Onze bestuurders zijn zo lenig en buigzaam, die flikflakken het gemeentehuis een keertje rond en de vergunningen liggen al klaar!
PUTTEN – Wat voor problemen spelen er precies bij het bestuur van het openbaar onderwijs op de Noord-Veluwe en wat zijn de consequenties voor Putten? Dat wil de fractie van Wij Putten graag van het college weten.
Aanleiding is de berichtgeving in De Puttenaer dat er nog eens 24 formatieplaatsen in de regio zouden moeten verdwijnen, boven op de al eerder aangekondigde 16 ontslagen. Met name is Wij Putten verontrust over berichten dat de het bestuur van de Regio Noord-Veluwe (RNV) ‘helemaal klaar’ zou zijn met de ‘financiële chaos’ bij de stichting Proo, het bestuur van het openbaar onderwijs in de regio. Ook ouders maken zich zorgen over dreigende ontslagen of het niet verlengen van contracten, zo heeft de partij vernomen. Op Schovenhorst hebben zij al een handtekeningenactie op touw gezet om de onderwijzers binnenboord te houden.
Verder wil Wij Putten wel eens weten hoe nu eigenlijk de verantwoordelijkheden liggen, zo blijkt uit de vragen die raadslid Wilma van Voorst-Ruiter schriftelijk aan het college heeft gesteld. Normaal gesproken vormt een college van burgemeester en wethouders het bestuur van een school voor openbaar onderwijs in de betreffende gemeente en zien raadsleden erop toe dat het college deze taak naar behoren vervult. Maar gemeenten van de RNV, waaronder Putten, hebben deze bestuurstaak uitbesteed aan de stichting Proo. Wij Putten wil dan ook graag weten wat de rol is van de wethouder die onderwijs in zijn portefeuille heeft en wat raadsleden nog in de melk te brokkelen hebben.
Veelzeggend is dat de partij bij navraag bij zowel het bestuur van de RNV en als bij de stichting Proo geen antwoord kreeg op de vraag wat er precies aan de hand is. Wij Putten hoopt dat van het college wel te vernemen en wel in de raadsvergadering van donderdag 10 mei.
Vragen aan het college op grond van artikel 37 RvO naar aanleiding van een artikel in de Puttenaer over de Stichting Proo (regionaal openbaar primair onderwijs)
Geacht College,
Geachte heren Lambooij en Brink (de door de raad van Putten aangewezen leden van het RNV-bestuur),
In de Puttenaer van 28 maart jl. staat een artikel over de Stichting Proo, getiteld “Stichting Proo schrapt nog meer banen”.
In dit artikel staat o.a.:
“Het algemeen bestuur van de regio Noord Veluwe is er helemaal klaar mee. Met de financiële chaos bij de Stichting Proo. Ze wil op de kortst mogelijke termijn inzage in allerlei rapporten. Eerst en vooral in dat van de financiële commissie die dringend adviseert om de begroting 2012 af te keuren”.
En het artikel eindigt met: “Met de toezegging dat op korte termijn de aanvullende gegevens op tafel komen ging de vergadering morrend akkoord. ,,We hebben een lek boven maar weten inmiddels dat er ergens nog een paar lekken zitten’’, schetst Hoogendoorn de ernst van de situatie.”
De fractie van Wij Putten is door deze berichtgeving gealarmeerd en stelt de volgende vragen1:
Vraag 1
Mogen de raadsleden van Wij Putten aannemen dat het college bekend is met de, in het betreffende krantenartikel beschreven, problematiek rondom Stichting Proo?
Vraag 2
a. Zou het college kort kunnen aangeven hoe de verantwoordelijkheden liggen van het college en de gemeenteraad van Putten aan de ene kant, en het algemeen en dagelijks bestuur van de RNV aan de andere kant t.a.v. het openbaar onderwijs in Putten en de Stichting Proo in het bijzonder.
b. Welke rol spelen de wethouder voor onderwijs en de twee door de raad aangewezen leden van het Algemeen Bestuur van de RNV t.a.v. het openbaar primair onderwijs in Putten/regio?
We hebben bij navraag helaas geen aanvullende inhoudelijke informatie verkregen van de voorzitter van Stichting Proo, het bestuurskantoor van de Regio Noord Veluwe, en de bovenschools directeur openbaar basisonderwijs in Putten. Daarom de vragen 3 t/m 5.
Vraag 3
Kan het college een beeld schetsen van de aard en omvang van de problematiek bij Stichting Proo?
Vraag 4
Wat zijn de gevolgen nu en straks van de financiële situatie bij de Stichting Proo voor het openbaar onderwijs in Putten?
Vraag 5
Acht het college de kans reëel dat de RNV en daarmee ook de gemeente Putten financiële risico’s gaan lopen? Zo ja, moeten we daar bij de begroting dit jaar al rekening mee houden?
De Fractie van Wij Putten verzoekt het college deze vragen mondeling te beantwoorden in de eerstvolgende raadsvergadering overeenkomstig artikel 37 lid 6 RvO.
13 april 2012
Namens de fractie van Wij Putten Wilma van Voorst-Ruiter, raadslid.
Deze week presenteerde de enquêtecommissie De Wit haar conclusies over de crisismaatregelen van het kabinet in 2008 ten tijde van de bankencrisis. Kernbegrippen: verantwoording afleggen, informeren en toezicht houden. Met name bij dat toezicht haakt er iets bij mij. Werkt dat toezicht op de uitvoering van allerlei (semi)-overheidstaken wel?
In de media is er veel kritiek te lezen over de uitvoering van toezichtstaken. De Nederlandse Bank bij DSB, de Kinderbescherming, Autoriteit Financiële Markten, onderwijsinspectie, gemeenteraden, Tweede Kamer, etc. Allemaal komen ze wel eens in het nieuws vanwege gebrekkig toezicht.
Maar soms hoef je niet ver van huis te gaan. In de lokale media stond onlangs het bericht dat er grote financiële problemen zijn bij de Stichting Proo. Deze stichting vormt sinds 2003 het bestuur van het openbaar basisonderwijs in veel Veluwse gemeenten, waaronder Putten.
De gemeente Putten heeft een grondwettelijke taak ten aanzien van het openbaar onderwijs, dus reden genoeg om je als raadslid zorgen te maken. Dat doen de ouders van de openbare basisscholen in Putten trouwens ook!
Overigens zijn de ontwikkelingen elders in het land ook niet echt geruststellend. De gemeente Rotterdam grijpt in bij de openbare scholenkoepel BOOR, wegens financiële en organisatorische wanorde. Rotterdam heeft het bestuur aan de kant gezet. De gemeente Bussum heeft onlangs besloten de openbare basisscholen in Bussum terug te trekken uit het regionale schoolbestuur.
Gealarmeerd door al deze berichtgeving wilde Wij Putten-fractielid Wilma van Voorst het naadje van de kous weten, maar aan wie moest ze dat vragen?
De eerste gedachte was natuurlijk aan Stichting Proo. Maar dat bestuur gaf niet thuis. Geen boodschap aan een raadslid uit Putten.
Dan maar informeren bij het bestuurskantoor van de Regio Noord Veluwe? De RNV oefent het toezicht uit op de Stichting Proo. Het RNV is een zelfstandig bestuur op basis van de Wet gemeenschappelijke regeling. Het bestuur van de RNV wordt niet door de inwoners van de Noord Veluwe gekozen, maar door de gemeenteraden. Het RNV-bestuur is, naast een informatieverplichting, aan niemand verantwoording verschuldigd.
Maar bij de RNV werd ze ook niet veel wijzer. Dat bevestigt mijn beeld. Toen ik enkele maanden geleden aanwezig wilde zijn bij een vergadering van het Algemeen Bestuur van de RNV over het openbaar onderwijs, werd mij de toegang, als raadslid van de gemeente Putten, botweg geweigerd. De vergadering was namelijk vertrouwelijk.
Ten einde raad heeft Wilma de vragen maar gesteld aan het college van B & W in Putten. Je moet tenslotte wat. Uiteraard heeft ze de vragen ook gesteld aan de twee, door de Puttense gemeenteraad, aangewezen leden van Algemeen Bestuur van de RNV. Nu maar het antwoord afwachten.
Tja, daar zit je dan als raadslid met je grondwettelijke taak. Heb je überhaupt een instrument in handen om er inhoud aan te geven? Fraai allemaal. Het zal toch niet zo zijn dat straks blijkt dat iedereen een klein beetje verantwoordelijk is en uiteindelijk niemand?
Ik hoor u denken: “Maar welke vragen heeft Wilma nu gesteld? Kort samengevat: hoe groot zijn de financiële problemen bij Proo en welke gevolgen kunnen ze hebben voor het openbaar onderwijs in Putten en voor de gemeente Putten. En natuurlijk de vraag hoe het nu precies zit met de bestuurlijke verantwoordelijkheden rondom het openbaar basisonderwijs in Putten.
Als de antwoorden binnen zijn, zal de fractie zich over het vervolg buigen. Zo’n grondwettelijke taak heb je wel serieus te nemen!
De digitale snelweg is in het buitengebied van Putten een bescheiden zandpad en de gemeente doet weinig of niks om daar verandering in te brengen. Dat was de boodschap die een delegatie van Wij Putten meekreeg bij een bezoek aan de Initiatiefgroep glasvezel buitengebied, afgelopen vrijdag 13 april.
Drie van de initiatiefnemers van deze club, Wim de Vette, Jan van de Kraats en Gert van Winkoop, legden uit dat de wethouder hun verhaal weliswaar welwillend aanhoort, maar vervolgens stelt dat het een zaak van een civiel bedrijf is. Ofwel: de gemeente heeft er niks mee te maken. Toch hebben zijn het gevoel dat de gemeente wel wat meer had kunnen doen om het bedrijf te overtuigen. Een ambtenaar zou zich vanaf 1 april met de kwestie bezig gaan houden, maar daar heeft de initiatiefgroep nog niets van vernomen.
Volgens de initiatiefgroep kost de aanleg van glasvezel in het buitengebied zo’n 1,6 miljoen euro. Maar gezien de kosten die de gemeente maakt voor sport, moet dit kunnen, vindt de initiatiefgroep. Zelf betalen is nauwelijks of geen optie, want de kosten zouden voor iedereen verschillend zijn. Men overweegt nu om burgerlijk ongehoorzaam te worden en geen OZB meer te betalen, om zo de gemeente te dwingen in actie te komen.
Dat het niet best is gesteld met de internetsnelheid, bleek overigens uit een demonstratie van Gert van Winkoop, die liet zien dat de downloadsnelheid op dat moment 546 kB per seconde was en dat het wel 10 tot 15 seconde duurde voor de site van Wij Putten er stond. Vooral dat laatste is natuurlijk onverteerbaar. Wij Putten heeft toegezegd de kwestie in de fractie te gaan bespreken.
Uit het verslag van de commissie middelen van 17 Maart:
Investeringsagenda Gelderland
Henri Luitjes van Wij Putten vraagt of de gemeente iets kan doen om de provincie te overtuigen het geld van de volgende ronde te gebruiken voor glasvezel in het buitengebied. Wethouder Gerritsen antwoordt dat hij volop gesprekken voert over dit onderwerp. De provincie Gelderland heeft aangegeven niet substantieel (financieel) bij te dragen. Er wordt nu gekeken naar andere mogelijkheden, maar omdat de gemeente Putten voorloper is gaat het moeizaam.
PUTTEN – Eén ding is afgelopen vrijdag duidelijk geworden: scoren op het voetbalveld lijkt makkelijker dan in de politiek, maar dat is het allerminst.
De fractie van Wij Putten bracht afgelopen vrijdagavond een werkbezoek aan sportpark De Eendracht, om zich op de hoogte te stellen van het wel en wee van voetbalvereniging Rood – Wit ’58. Het voltallige hoofd- en jeugdbestuur was aanwezig en gaf de partij onder meer een rondleiding door de twee jaar geleden nieuw gebouwde kleedaccommodatie. Vervolgens betrad het gezelschap het nieuwe kunstgrasveld, waar de delegatie van Wij Putten het in een reeks van zeven penalty’s opnam tegen bestuurders van de voetvalvereniging.
Het zou niet best zijn geweest als de partij het had gewonnen van de voetbalvereniging en dat gebeurde dan ook niet. Wij Putten slaagde er slechts twee van de zeven keer in om doelman Vincent van Beek te passeren, terwijl de zeven afgevaardigden slecht twee keer nalieten hun punt te maken.
Aansluitend was het vooral een informele ontmoeting, waarbij in kleinere groepjes van alles aan de orde kwam, van de recente vernieuwingen op het park en de financiële afwikkeling met de gemeente tot aan de matige staat van de halfverharde weg die erlangs loopt. Ook werd er gesproken over de plannen van de vereniging om de tribune met zonnepanelen te overkappen, om zo de energierekening laag te houden, over het onderhoud van de terreinen en het opruimen van zwerfvuil. En nog veel meer. “Een nuttig bezoek”, zegt voorzitter Ep van Hemel, “want het is goed om contact te hebben met de lokale politiek.”
Wij Putten gaat door met de kennismakingsronde langs de sportverenigingen. Voor de komende periode staan TVP en tennisvereniging het Laakhuisje in de planning.
Elk jaar ontvangen we op Goedland een bedrijf of individuele vrijwilligers om ons een handje te helpen. Het is altijd even afwachten: wat voor mensen zijn het en hebben ze twee linker- of rechterhanden? Het is altijd spannend of het wel een fijne dag wordt voor beide partijen. En natuurlijk: zal de klus geklaard worden of moeten we daarna nog een aantal dagen doorklussen om het af te krijgen? Een uitdaging en altijd leuk!
Dit keer kwam Wij Putten, bij monde van Arap-John Tigchelaar, met het idee om zich voor Goedland in te zetten. Evert Doppenberg kwam een paar keer langs in verband met de voorbereiding. Wij zorgden voor de materialen, Evert zou een kraantje regelen en zo zou het die dag wel goedkomen. Alleen op het weer hadden we geen invloed…
NL Doet, 17 maart: nog voor 9.00 uur kwamen de eerste klussers op de fiets al aan. Een strakblauwe lucht, een kop koffie, koek en een flink portie zin: de zaterdag kon niet meer stuk. We hebben het geweten: Evert ging als een waakhond achter de klussen aan: spitten, graven, aansturen en de kraanmachinist de weg wijzen. Arap-John en medeklussers waren aan het zagen (wat heeft die man allemaal bij zich in zijn bus…), schroeven en ploeteren, met als resultaat drie zeer stevige compostbakken. Alsof dat niet genoeg was, maakten ze ook een leuke loopbrug over ons slootje bij de moestuin.
De stratenmaker die Wij Putten had geregeld, ging als een bliksemschicht door de twee terrasjes die hij bij de varkens en geiten zou aanleggen. De ploegen die meehielpen met graven en stenen aandragen, konden hem bijna niet bijhouden. Behalve de Wij Puttenaren werkten er ook twee individuele deelnemers mee met sjouwen en graven: Steven en Gerrie. Gerrie heeft een klus geklaard die al vier jaar op vaardige handen lag te wachten: het aanpakken van de onkruidrand rond de kippenweide.
Ook de moestuin en de heg werden onder handen genomen. Sommige klussers hadden zelfs eigen gereedschap meegenomen. Het graafmachinetje deed het grove werk, maar planten moesten eruit en weer teruggeplaatst worden, de heg gesnoeid, onkruid eruit. Met zweet op het voorhoofd en de rug werd ook deze klus met een groot portie inzet geklaard. Uiteindelijk is met man en macht al het overtollige zand weggewerkt naar het weiland, met de tractor, een klus waarbij Arap-John in z’n element was! De grote groep kinderen die meekwam, heeft zich uitstekend vermaakt op Goedland. Erg leuk om te zien.
Tijdens een uitgebreide lunch hebben we met de deelnemers van NL Doet gesproken. Wat is het fijn om niet alleen goede klussers te gast te hebben, maar ook zo’n groot aantal aardige mensen te ontmoeten! We voelden ons helemaal thuis met deze groep van Wij Putten. We bedanken dan ook iedereen van harte voor het harde werken, de mooie resultaten en de fijne sfeer!
Verony en Andrea, Zorgboerderij Goedland
De maand maart zit erop. Het begon en eindigde met Afval. Op donderdag 1 maart jl. diende Wij Putten samen met de ChristenUnie en SGP een motie in met een oproep aan het college om zich richting Den Haag hard te maken voor het invoeren van statiegeld op kleine plasticflesjes en blikjes. Dit ter voorkoming van zwerfafval. Veel effect haalde de motie niet uit, in de Tweede Kamer blijkt er zelfs een meerderheid te zijn om ook het statiegeld op de grote plastic flessen af te schaffen. De producenten betalen liever een fooi aan de gemeenten om de troep op te ruimen.
Dat die plastic (water)flesjes en blikjes overal rondzwerven bleek wel tijdens de Nationale Opschoondag op zaterdag 10 maart jl, waaraan Wij Putten uiteraard ook meedeed.
Op dinsdag 20 maart jl. stond de nota “Herijking Afvalbeheer Putten 2011 – 2017” op de agenda van de commissie Ruimtelijke Zaken. Uit die nota blijkt dat de Puttenaren, in vergelijking met anderen, heel goed met afval omgaan. Toch wil de gemeente het restafval in de blauwe zak, nog verder verminderen. Wij Putten steunt het college daar in omdat we zuinig willen omgaan met grondstoffen. Er moet ook een leefbare wereld overblijven voor de generaties na ons.
Op 27 maart 2012 trad wethouder Koekkoek op in het NCRV programma ‘Altijd wat’. Dat programma ging over het afvalinzameling in Nederland. De gemeente Diemen werd opgevoerd als de duurste gemeente van Nederland, Putten als de goedkoopste gemeente op afvalgebied. En Roelof Koekkoek mocht uitleggen hoe dat kan. Putten ook eens positief op tv. Voor wie de uitzending nog een keer wil nazien:
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1245545 (vanaf de 25e minuut).
Afgelopen donderdag was het voorlopige sluitstuk van de afvalmaand. De raadsvergadering. We hebben besloten om in het najaar te gaan praten over het heel goedkoop maken van het GFT afval. Dat betekent wel dat de blauwe zak iets duurder moet worden. Maar wie zijn afval keurig scheidt, zal uiteindelijk goedkoper uit zijn. Ook gaan we het dan, op verzoek van de Wij Putten fractie, hebben over het invoeren van een kleine blauwe zak. Natuurlijk blijft de bestaande blauwe zak van 50 liter bestaan, maar Wij Putten denkt dat het ook handig is om een 20 of 30 liter blauwe zak in te voeren. Alleenstaanden en tweepersoonshuishoudens doen er nu veel te lang over om een blauwe zak vol te krijgen.
In de raadsvergadering heb ik ook gepleit om het Afvalbrengstation op de Hoge Eng één avond per week (liefst de vrijdagavond) open te stellen voor het brengen van gratis tuinafval. Elders in Nederland zijn dit soort initiatieven een groot succes.
In 2013 gaan we vervolgens praten over het eventueel invoeren van mini-containers, ook wel Kliko’s of Otto’s genaamd (u kent ze uit het straatbeeld van Ermelo, Garderen en Voorthuizen). Wij Putten wil bij die discussie de eigen inwoners graag betrekken. Ik ben trouwens benieuwd of het mogelijk zal zijn om de inwoners een keuzemogelijkheid te bieden.
Voor Wij Putten is verdergaande afvalscheiding met een hoog serviceniveau tegen zo laag mogelijke kosten de essentie van het afvalbeleid.
