Toen de witte rook boven het Fontanusplein was opgetrokken en bleek dat Putten weer een burgemeester van SGP-huize zou krijgen, was niet iedereen daar onverdeeld gelukkig mee. De bespiegeling van Joke van Westing op deze plek, waarin ze Henk Lambooij opriep met zijn partij te breken, getuigde hiervan.
Voor Wij Putten als partij ligt dat natuurlijk anders. Wij Putten heeft deelgenomen aan het democratisch proces om tot deze keuze te komen. Gepiep vanuit de fractie dat er iets mis zou zijn met de politieke voorkeur van de geselecteerde kandidaat, geeft dus geen pas. Ik heb trouwens uit betrouwbare bron vernomen dat het gewoon op zijn cv stond dat hij lid was van de SGP. Hij kwam er eerlijk voor uit. Niet zeuren dus!
Daarom is het jammer dat de actie van een aantal Puttense vrouwen om Lambooij per petitie op te roepen zijn lidmaatschap op te zeggen, door sommige mensen is begrepen als een actie van Wij Putten. Dat was het niet. Wel is hij verspreid onder een aantal leden van Wij Putten, maar dat geldt voor meer politieke partijen in Putten.
Toch vond ik het een leuke actie. Waarom? Omdat een groep niet politiek actieve Puttenaren erin geslaagd is de agenda te bepalen, door gebruik te maken van nieuwe media. Wat wil een partij die politiek en Puttenaar dichter bij elkaar wil brengen nog meer? Luisteren naar de burger was nog nooit zo makkelijk!
Ik ben voor meer petities. Poep op de stoep? Start een petitie. Tijd voor een tunnel? Zoek medestanders. Fietspaden langs de Harderwijkerstraat? Waarschijnlijk willen velen dat. Rijdt de vuilniswagen te hard langs de school? Met een paar muisklikken is de actie gestart. De Arabische wereld heeft laten zien hoe internet mensen verbindt en sterk maakt. Die lente kan ook in Putten beginnen.
Om nog een reden vond ik het een geslaagde actie. Hij laat zien dat Putten een doodgewoon dorp is en niet – zoals soms wordt gesteld – een dorp met een ‘christelijke identiteit.’ In Putten wonen mensen met alle achtergronden en ze mogen allemaal hun stem laten horen: man, vrouw (jazeker!), jong of oud, christelijk of niet, kortharig, langharig of zelfs kaal, ze horen er allemaal bij. En of het te danken is aan de petitie weten we niet, maar Henk Lambooij heeft in een interview in de Puttenaer laten zien dat hij hier terdege van doordrongen is. Ook dat is winst.
En ja, voor sommigen is het misschien wat paradoxaal, maar moet die pluriformiteit ook niet betekenen dat ook een SGP-burgemeester hier welkom is?
Rond 10 uur druppelt de fractie van Wij Putten binnen. Op de koffie bij de bewoners van de Pastorye. De bewoners hebben de koffie al klaar staan en zoals met Jaap Dekker afgesproken neemt Wij Putten iets lekkers mee. Na een korte introductie komt, aan de hand van gestelde vragen, een levendige discussie los. De eerste vraag die ik voor mijn kiezen kreeg ging over de nieuwe burgemeester en het vrouwen standpunt van de SGP. Daarna werden veel vragen gesteld over de Engweg, zoals:
1.Geluidsoverlast door vrachtwagens, die veelal een deel van de vluchtheuvels meenemen. Met alle goede wil kunnen deze vrachtwagens niet anders vanwege de moeilijke bochten in combinatie met hun lengte.
2.Het vrachtverkeer neemt toe, het gaat dan niet om de vrachtwagens die in het centrum moeten zijn maar vooral het verkeer dat de Engweg gebruikt als doorgaande weg. Is het daarom mogelijk de Engweg te ontlasten van doorgaand verkeer?
3.In het verlengde daarvan de vraag dat de achterstraat nu niet uitkomt op de rotonde met de Voorthuizerstraat maar via de Kerkstraat uitkomt op de Engweg. Door de achterstraat wel te verbinden met de rotonde bij de apotheek komt dit verkeer niet langer uit op het onhandige punt tegenover de Pastorye.
4.De Engweg wordt door de bewoners gezien als een enge weg. Gevaarlijk voor fietsers en lastig voor voetgangers om over te steken. Richt de weg anders in en maak deze veiliger voor fietsers.
5.Waarom moesten de bloembakken weg. Een bezuiniging, die niet door de bewoners wordt begrepen?
Wij Putten zegt toe deze punten mee te nemen in de vergadering van de raadscommissie Ruimtelijke Zaken. Het toeval wil namelijk dat de reconstructie van de Engweg juist nu op de agenda staat. Wij Putten geeft daarom aan dat juist nu het moment is om de wensen kenbaar te maken.
Ook kregen we veel vragen over het parkeren van de auto’s van de bewoners achter het pand van de Pastorye. Al snel bleek dat het hier gaat om particulier terrein. Ook bleek dat deze ergernis al tijden duurt maar dat het vooral een zaak is van de eigenaar van het pand, Habiton, om hier samen met de inwoners tot een oplossing te komen. Wilma zal met deze eigenaar contact op nemen om te vragen om samen met de bewoners snel tot een oplossing te komen.
De bewoners hadden ook vragen over diverse andere onderwerpen, zoals:
•Moet juist een gezondheidscentrum in Putten komen op een plek die nu nog heel groen is en waar ‘onze’ jeu de boules banen liggen. Wij Putten geeft aan die zorg te delen en heel voorzichtig wil zijn met het schaarse groen dat nog in het centrum aanwezig is. De bewoners vinden een plek in de nieuwe wijken veel beter.
•De bewoners maken zich ook zorgen of jonge mensen nog wel aan een betaalbare woning kunnen komen.
•Ook kwam er een vraag over parkeerkaart voor gehandicapte. Deze vraag wordt door Wilma verder op gepakt.
•De gemeente verstrekt in het kader van de WMO scoormobielen echter alleen drie wielen terwijl er ook scootmobielen bestaan met vier willen. Voor sommige zijn vierwielen beter omdat deze stabieler zijn zeker als een verhoging opgereden dient te worden. Zou de gemeente ook vierwiel scootmobielen kunnen verstrekken? Wilma pakt dit punt op.
•Wanneer doet de gemeente iets aan dat lelijke pand naast de Hema. Rien geeft hierover tekst en uitleg namelijk dat ieder wel zou willen maar dat wij het hier hebben over particulier eigendom. Laten we hopen dat de eigenaren snel iets met het pand gaan doen bijvoorkeur opknappen.
Rond 11 uur sloten we de bijeenkomst af waarbij Wij Putten van harte werd uitgenodigd om over een jaar weer langs te komen. Naast deze toezegging gaf Wij Putten ook aan om alle toezeggingen ter hand te nemen en daarover de resultaten te melden.
Henri Luitjes
Vandaag, 21 mei 2011 was het de activiteit ‘Ga toch fietsen’. Enkele leden van Wij Putten legden een heuse route af onder leiding van de organisator Evert Doppenberg en stonden onder andere stil bij de volgende locaties…….
Het is bekend gemaakt. Eindelijk weten we wie de nieuwe burgemeester van Putten gaat worden. De keuze is gevallen op Henk Lambooij, nu wethouder van Nijkerk namens ChristenUnie/SGP. Volgens bronnen een integere en betrouwbare man. Dat zal ongetwijfeld in orde zijn en dat wil ik ook niet bestrijden. Maar wat wat mij betreft (en heel veel vrouwen die ik hier inmiddels over heb gesproken) wel tegenvalt is dat het wederom een burgemeester is die lid is van de SGP. Moderne vrouwen voelen zich gediscrimineerd door het middeleeuwse standpunt over de positie van de vrouw van de SGP.
De SGP acht het regeerambt op grond van Gods woord in strijd met de roeping van de vrouw. Alle taken en functies binnen het publieke domein vallen daarbij onder de noemer regeerambt. Dus burgemeester, wethouder, gedeputeerde, commissaris van de Koningin, minister of staatssecretaris. Het regeerambt is voorbehouden aan de man. De SGP ziet de verhouding tussen man en vrouw als onderdeel van een onveranderlijke scheppingsorde. De man is het hoofd van de vrouw. Pas in 1989 werd in het partijprogramma opgenomen dat de vrouw zelf moet bepalen of zij meent wel of niet te moeten gaan stemmen. Voor 1989 riep de SGP vrouwen op niet te gaan stemmen. Het meest fundamentele politieke recht dat een burger in een democratie heeft, is het recht om te kiezen en gekozen te worden.
In de profielschets van de burgemeester staat dat zowel mannelijke als vrouwelijke kandidaten mogen solliciteren. De SGP heeft deze zin niet aan willen passen, maar in de notulen van de openbare vergadering van de gemeenteraad van Putten, gehouden op 30 september 2010 staat vermeld dat het bekend mag worden verondersteld dat de SGP een duidelijke voorkeur heeft voor een mannelijke burgemeester met liefst een vrouwelijke partner. En het woord ‘kerkelijk’ is uitgekozen als meest belangrijke woord voor het vervullen van de functie van burgemeester. Concluderend: de burgemeester mag dus geen homo zijn.
Ik ben een vrouw, werk regelmatig op zondag (wat niet mag volgens de SGP richtlijnen) en ben door mijn werk veel in contact met homo’s. En ik kan u vertellen daar is helemaal niets mis mee! Een homo met de juiste capaciteiten zou een prima burgemeester kunnen zijn van Putten.
Op het moment dat er door de SGP aangegeven werd dat ze het liefst een mannelijke burgemeester zouden zien met liefst een vrouwelijke partner hadden andere partijen kunnen zeggen dat ze het liefst geen SGP burgemeester zouden willen zien. Helaas is dat niet gebeurd.
Natuurlijk is er nu niets meer aan te doen. De keus is gemaakt en de meerderheid van de raadsleden hebben blijkbaar voor een SGP burgemeester gestemd. Wat mij betreft: Henk Lambooij oké, SGP nee!
Wellicht kan de heer Lambooij, net als de heer Van Putten in het verleden gedaan heeft, zijn SGP lidmaatschap opzeggen en dan fris en fruitig, zonder partijbinding aan een leuke burgemeesterstijd in Putten beginnen. Op die manier zou de heer Lambooij zich pas echt burgemeester kunnen noemen voor alle Puttenaren.
“Veluwse Sociale Dienst in de dop”, dat was de kop uit de Stentor van 20 april jl. Een regionale Sociale Dienst op de Veluwe? Een ontwikkeling die ik in mijn bespiegeling van eind februari onder de titel: ‘Het paard van Troje’ al min of meer voorspelde.
Op 21 april jl. werd het concept-bestuursakkoord tussen het kabinet en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten bekend gemaakt. Bestuursakkoord en de Veluwse Sociale Dienst hebben veel met elkaar van doen. Deze bespiegeling gaat over het bestuursakkoord en de mogelijke gevolgen ervan op termijn.
Ik begin maar een met een citaat uit het bestuursakkoord: “De overheid is er voor de burger. Uitvoering van overheidstaken dicht bij de burger verdient de voorkeur. Dit omdat de lokale of regionale overheid de burger goed kent en de toegang tot de medeoverheden laagdrempelig is. Op diverse beleidsterreinen zijn daarom decentralisaties voorgenomen. Deze decentralisaties versterken het profiel van de diverse bestuurslagen.”
Het kabinet is voornemens om op vijf beleidsterreinen rijkstaken te decentraliseren naar lagere overheden. Op één ervan ga ik in, de nieuwe Wet Werken naar Vermogen. Deze wet gaat de WWB (Wet Werk en Bijstand), de WAJONG (Wet Werk en Arbeidsondersteuning Jonggehandicapten) en de WSW (Wet Sociale Werkvoorzieningen) vervangen. Eén nieuwe wet voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt.
Het kabinet Rutte doet het wel slim, ze bezuinigt eerst op de budgetten en draagt ze vervolgens over aan de gemeenten. Bij de sociale werkvoorzieningen vallen de grootste klappen. Met die nieuwe wet en de uitgeklede budgetten lopen de gemeenten grote financiële risico’s.
Ondertussen speelt de VNG een merkwaardige rol. Vorig jaar stelde ze bloedserieus voor om in Nederland de kleinere gemeenten op te heffen. Dat ging toen niet door. Maar nu probeert ze het via de achterdeur opnieuw. Die achterdeur heet regionale samenwerking. In het bestuursakkoord staat letterlijk: “Gemeenten dragen zorg voor het organiseren van voldoende uitvoeringskracht op de verschillende decentralisaties. Om de uitvoering voldoende te waarborgen is het op een beperkt aantal onderdelen van de decentralisaties Werken naar vermogen en Jeugdzorg nodig dat de uitvoering bovenlokaal wordt opgepakt.”
We krijgen er taken bij, maar worden geacht die op regioniveau te gaan uitvoeren. De kop in de Stentor van woensdag 20 april jl. “Veluwse Sociale Dienst in de dop” is er een voorbode van. We krijgen er dus geen taken bij via de decentralisatie, maar we raken ze juist kwijt. Op het sociaal terrein verliezen we onze huidige beleids- en uitvoeringstaken, want die gaan ook mee naar de regionale Sociale Dienst. Overigens wil Harderwijk ook de WMO onderbrengen in die nieuwe Sociale Dienst. De buurgemeenten mogen kennelijk de financiële problemen van Harderwijk oplossen.
Ik sta vanuit het perspectief van de gemeente Putten niet te trappelen om aan deze ontwikkelingen mee te doen. Op deze manier wordt Putten niet via een herindeling opgeheven, maar hollen we onszelf van binnenuit uit. Het effect op termijn is hetzelfde. De WWB en WMO worden ondergebracht in de regionale Sociale Dienst. Milieu, Bouwen en Wonen in de Regionale Uitvoeringsdienst. De gemeentelijke bedrijfsvoering in de regionale bedrijfsvoeringsdienst! De gemeenteraad van Putten stond al buitenspel bij de verdeling van de regionale woningbouwcontingenten (KWP-3). Alles richting regio? Welke binding heeft de burger van Putten met de Regio Noord Veluwe? Hoezo bestuur dichterbij de burger?
Opmerkelijke bijzaak: Als deze ontwikkelingen doorzetten blijft er weinig over van de portefeuille van Ard Kleijer, hij wordt een soort wethouder zonder portefeuille. Door min of meer toeval zitten al deze beleidsterreinen namelijk in zijn portefeuille.
Inmiddels heeft de gemeenteraad van Eindhoven het bestuursakkoord verworpen. Ook de raad van Nijmegen heeft een motie met deze strekking aangenomen. Er zullen er nog vele volgen.
De discussie over het biomassa-erf is weliswaar voorbij, maar er zijn nog enkele losse eindjes. Eén ervan is een toezegging uit 1982. Ik wil in deze bespiegeling inzoomen op die toezegging. De toezegging van het Puttens college om na de vestiging van Schotsman in Stenenkamer geen verdere aantasting van het gebied toe te staan.
Ik neem u mee terug naar de periode 1982 – 1986. Het toenmalig college bestond toen uit 2 CDA wethouders, 1 SGP wethouder en een CDA-burgemeester. In die dagen had de burgemeester ook een inhoudelijke portefeuille, waaronder planologie, zeg maar de bestemmingsplannen. Drie van de vier collegeleden waren van CDA-huize.
In 1982 wil de gemeente de verplaatsing van het bedrijf Schotsman qua bestemmingplan mogelijk maken. De buurt verzet zich, maar staakt het verzet als ze van de burgemeester de toezegging krijgen dat, na de vestiging van het transport- en overslagbedrijf Schotsman aan de Hoornsdam, het gebied niet verder zal worden aangetast.
Twee jaar later al wil de gemeente de kalvergiervoorzuiverinstallatie KGBI vestigen aan de Knardersteeg. De buurt herinnert zich de toezegging van de portefeuillehouder. Maar de gemeente zet de plannen toch door en de buurt gaat in beroep bij de provincie en later bij de Raad van State. In de uitspraak van de RvS komen we de toezegging tegen, maar de RvS doet er niks mee. De gemeente wordt juridisch in het gelijk gesteld.
De vereniging ‘Biomassa-erf nee’ stelde de afgelopen weken dat het biomassa-erf niet in Stenenkamer mocht worden gevestigd, o.a. vanwege de toezegging. Maar wat moet je met die toezegging, wat is zo’n toezegging van de burgemeester uit 1982 in 2011 nog waard? Met andere woorden: Wat is de houdbaarheidsdatum van zo’n toezegging?
Wel, iedereen voelt natuurlijk wel aan dat zo’n toezegging niet oneindig kan blijven gelden. Maar waar trek je een grens? Voor mij een reden om in de aanloop naar de raadsvergadering in de archieven te duiken. Met behulp van de griffier ben ik een heel eind gekomen.
In mijn zoektocht naar bewijzen van de toezegging stuitte ik op een interessante brief van het Ministerie van VROM van 28 november 1984. In die brief staat de reactie van de burgemeester te lezen op de stelling van de buurtbewoners bij de RvS dat ze een toezegging hadden. Die reactie luidt: “De burgemeester stelt echter, dat het op het moment dat het transportbedrijf naar de Hoornsdam verplaatst werd, nog niet bekend was dat dit gebied ook de enige acceptabele locatie voor de installatie zou blijken te zijn.”
Kortom, de burgemeester erkent met zoveel woorden de toezegging, maar zegt dat nu de KGBI nergens anders gevestigd kan worden, de toezegging niet nagekomen kan worden. Een soort van overmacht?
De brief van VROM gaat verder: “Wat hiervan ook zij, het is niet aan de burgemeester om te bepalen wat er in een zeker gebied gebeurt: het is aan de gemeenteraad die bestemmingsplannen vaststelt dan wel herziet. Ik zie in de uitlatingen die de burgemeester in het verleden wellicht gedaan heeft onvoldoende aanleiding om alsnog aan het voorliggende plan goedkeuring te onthouden.”
Kort samengevat: de burgemeester gaat er niet over.
Maar los van het juridische aspect, de burgemeester heeft toen kennelijk wel een toezegging namens het college gedaan. Datzelfde college verbreekt de toezegging al enkele jaren later. Daarmee is de toezegging in 1985 al weer van tafel en speelt naar mijn mening in 2011 geen rol meer.
U mag zelf uw conclusies trekken over deze gang van zaken. Leerpunt: een bestuurder moet nooit zomaar een toezegging doen, je zadelt jezelf en je opvolgers op met een probleem.
Rondom het park De Groene Scheg en de vijvers is er vorig jaar nogal wat commotie geweest. De vijvers zonder hekken waren een punt van zorg voor een aantal Puttenaren. Het zou te gevaarlijk zijn voor jonge kinderen die spelen in het park. Niemand wil natuurlijk de verantwoordelijkheid dragen voor een eventueel ongeluk en dus is besloten (het kon ook haast niet anders) een hekwerk van kastanjehout te plaatsen rondom de vijvers. Jammer dat de beleving van het water nu te zien is vanachter een hekwerk en dat het water niet te voelen is.
De ontwerper van De Groene Scheg heeft samen met de gemeente in eerste instantie goede maatregelen getroffen en zeker gelet op veiligheid: voetpad niet direct naast de vijvers, flauwe oevers en rondom de vlonder zelfs extra flauw, de eerste meter van de vijvers voorzien van een ruwe mat en op meerdere plekken beplanting langs de oevers daar waar het voetpad direct op de vijver afkomt. In de mooie informatiebrochure van de gemeente Putten van vorig jaar stond hierover al veel te lezen.
Citaat 1: ,,Rondom de nieuwe vijvers zijn geen hekken geplaatst zodat de waterbeleving en het omgaan met water in het park sterk vergroot is. Om het risico te verkleinen dat met name kleine kinderen in het water komen, zijn er speciale voorzieningen getroffen in het ontwerp.”
Citaat 2: ,,Uiteraard heeft iedereen ook een eigen verantwoordelijkheid als het gaat om veiligheid bij vijvers en andere openbare voorzieningen.”
Het blijft een lastig iets, water en jonge kinderen. Mijns inziens zouden jonge kinderen toch altijd onder toezicht moeten zijn van ouders als er open water in de buurt is. Maar wat is een jong kind? Tot welke leeftijd dat dan zou moeten zijn is voor een ieder natuurlijk verschillend. Het ene kind kan sneller zwemmen dan het andere en het ene kind kan beter en sneller met gevaren omgaan dan het andere. Het blijft een verantwoordelijkheid en inschatting van ouders. Door de overheid worden er zwemlessen aangeboden op scholen, zodat kinderen al op jonge leeftijd leren zwemmen. Dat is heel mooi, maar toch blijven ouders verantwoordelijk voor de veiligheid van hun kinderen. Ouders moeten kinderen wijzen op gevaren en kinderen moeten daarmee leren omgaan. In Nederland moeten ouders hun kinderen zeker wijzen op de gevaren van het water. Nederland is een waterland met zee, open wateren (zoals bijv. Nulde) rivieren, moerassen, sloten, kanalen, vijvers en wadi’s…
Ik ben nu een paar keer door de wijk Bijsteren gereden en heb geconstateerd dat daar eigenlijk een soortgelijk probleem is. De wadi’s zijn erg aantrekkelijk voor kinderen. Er wordt heerlijk gevist in de wadi’s en er wordt lekker gespeeld en gevoetbald rondom deze wateren. Eigenlijk niet anders dan in De Groene Scheg aanvankelijk bedoeld was. Bij de wadi’s zijn echter minder flauwe oevers, geen stroeve matten en er is helemaal geen beplanting.
Dus… wat als er daar wat gebeurt met een kind?
Afgelopen zaterdag was Wij Putten te gast bij De Galerie.
Nou ja, we hadden onszelf uitgenodigd. Natuurlijk met een reden. Wij Putten wil ook in contact staan met jongeren. Maar om nou nog 3 jaar te wachten tot het volgende verkiezingsdebat in De Galerie vonden we iets te lang wachten.
Om politieke discussies op de zaterdagavond te organiseren is te veel gevraagd. Maar wat doet men dan wél op een zaterdagavond. Als je de kijkcijfers mag geloven naar “Ik hou van Holland” kijken. Zo ontstond het idee om in De Galerie een “Ik hou van Putten” avond te organiseren. De Galerie stemde op één voorwaarde in: Als de Christen Unie dan ook mee mocht doen. De gehele organisatie lag vervolgens in handen van de activiteitencommissie van De Galerie.
De Christen Unie werd vertegenwoordigd door Ard Kleijer, Henk Denker, Christine van den Hazel en Lubbert van den Heuvel en Wij Putten door Gert van Westing, Wilma van Voorst-Ruiter, Evert Doppenberg en Rien van de Hoek met invaller Arap-John Tigchelaar.
Zelfs het invallen hielp niet, we werden letterlijk afgedroogd door de Christen Unie die bij monde van Ard Kleijer antwoord op de vragen had uit hoeveel km2 Putten bestaat, hoeveel inwoners er wonen etc. Bij de foto’s herkennen werd nog wel een inhaalslag gemaakt maar het mocht niet baten. Tussenstand voor de pauze was Christen Unie aan kop, daarna team De Galerie en hekkensluiter Wij Putten.
De achterstand kon in één klap goed gemaakt worden bij de 2 rondes waar veel punten behaald konden worden.
De eerste ronde betrof Puttens proaten: elke groep kreeg een verhaal te horen in het puttens en moest dat doorvertellen in ABN aan een volgend teamlid. die vertelde het weer door aan het derde team lid en die moest het verhaal definitief aan het publiek vertellen. Aan de hand van een aantal steekwoorden die in het verhaal moesten zitten werden de punten bepaald. Hier won het Galerie team met de meeste punten. Blijkbaar vinden politici het best moeilijk om een verhaal van een burger door te vertellen aan hun partijgenoten.
De laatste rond was hilarisch: Elke groep moest een nieuw Puttens volkslied schrijven en opvoeren. Het publiek bepaalde wie het beste zong.
Omdat met deze opdracht tien punten te halen viel, kon elke groep nog winnen. De kelen werden geschraapt en natuurlijk flink gesmeerd. Ondanks dat Wij Putten een mooie rap op voerde, werd de Christen Unie met een kneiter van een meezinger en één stem meer dan Wij Putten uiteindelijk winnaar. Zo wonnen ze de “Ik houd van Putten beker”. Na afloop en in de pauze konden de politici met jongeren in gesprek om te luisteren wat er leeft bij hen en wat zij belangrijk vinden.
Opkomst: totaal zo’n 50 mensen inclusief politici en teamleden van de Galerie.
Conclusie: een leuke , nuttige en gezellige avond, voor herhaling vatbaar.
Daarom heeft Wij Putten de Christen Unie direct weer uitgedaagd voor een nieuw krachtmeting in 2012.
Vlak na twaalven konden we weer huiswaarts over de Garderenseweg gaan, tussen de wilde zwijnen door, nog schor van het lachen.
Arap-John Tigchelaar
Afgelopen donderdag heeft de gemeenteraad unaniem besloten om de verdere studie naar een biomassa-erf in Putten te stoppen. Een moedig besluit dat pas na veel voorbereidend overleg tot stand is gekomen. Het onderzoek naar het biomassa-erf is geïnitieerd door het vorige college (CU, CDA, SGP en VVD). Het was voor Wij Putten al vanaf het begin een zorgenkindje omdat het veel weg had van een prestigieus project waar slechts politici blij mee waren. De fractie van Wij Putten had enkele maanden geleden al aan de coalitiepartners CU en SGP te kennen gegeven geen voorstander te zijn van een biomassa-erf. Echter gemaakte afspraken tijdens de coalitie-onderhandelingen scheppen verplichtingen. De afgelopen dagen is na goed en constructief overleg binnen de coalitie deze afspraak vervangen door een nieuwe aanpak op het gebied van duurzame energie. De nieuwe aanpak behelst vooral activiteiten die goed passen bij het programma van Wij Putten en die ook nog eens enthousiast worden ontvangen door de Puttense gemeenschap. De volledige inbreng van Wij Putten tijdens de raadsvergadering kun je hier vinden.
Henri Luitjes
Ik hou van Putten in ‘De Galerie’
‘De Galerie’ organiseert zaterdagavond 9 april een speciale avond voor jongeren uit Putten waarbij de politiek wordt uitgedaagd.
Al jaren is het TV-spel ‘Ik hou van Holland’ een succes. Miljoenen mensen kijken op zaterdagavond naar het programma, want: we houden van ons land! De Galerie organiseert een ‘Ik hou van Putten-avond’! Alle dingen die typisch Puttens zijn komen tijdens deze avond aan bod. Denk aan ons Puttens proaten, de invloedrijke Puttenaren, gebeurtenissen uit het verleden, sportmomenten, monumenten en ga zo maar door. En: de politiek is ook aanwezig. WijPutten en CU-Putten zijn de uitdaging aangegaan. Deze avond nemen ze het op tegen elkaar en tegen een team van jongeren! Steel jij graag de show of laat jij je deze avond vermaken? Heb jij reden om de politiek te ‘loven’, of kom jij je ‘gal spuwen’? Kom dan rond een uur of kwart voor 9 naar De Galerie! Je vindt ons aan de Hessenweg 7A in Koudhoorn. Kijk ook op www.degalerieputten.nl.
