In het verhaal van ‘Tante is Jarig’, geschreven door Annie M.G. Schmidt, redt Floddertje het leven van de bakkersjongen.
“De bakkersjongen reed erg hard. Hij wou uitwijken…
Ploemp! Hij reed pardoes de sloot in en hij ging kopje-onder!
‘HELP! We moeten hem redden!’
Floddertje en Smeerkees sprongen hem achterna en trokken de arme bakkersjongen op het droge.”
Het verhaal gaat verder met de uitreiking van een ere-lint aan Floddertje en een lekker stuk worst voor Smeerkees.
In Putten heeft onlangs een moedige politieagent met gevaar voor eigen leven een man gered. De jonge man, een inwoner van Putten, stond midden op de spoorlijn terwijl een trein kwam aanrazen. Op het nippertje heeft de politieagent het leven van de jonge man gered en een traumatische ervaring voor de machinist van de trein voorkomen.
Wat mij betreft ontvangt deze politieagent een ere-lint uithanden van de burgemeester van Putten. Kom ik op de vraag of Putten eigenlijk wel zoiets heeft of zou moeten hebben? Hoe zet de gemeente Putten haar helden in het zonnetje?
Het nieuwe academisch jaar gaat in Putten van start op woensdag 14 september. Dan organiseert de Wij Putten Academie haar 5e bijeenkomst. In de afgelopen periode is aandacht besteed aan de onderwerpen: gemeentelijke communicatie, het wethouderschap, grondbeleid en duurzame energie. Nu staat het burgemeesterschap op de agenda.
Daartoe is op woensdagavond 14 september a.s. Wim Burgering uitgenodigd, de voormalige burgemeester van buurgemeente Barneveld. Hij zal met ons in gesprek gaan over de rol en de positie van de burgemeester in en buiten de gemeente. Te denken valt aan de rol van de burgemeester binnen het college, binnen de raad, binnen de lokale gemeenschap. Ook zal ongetwijfeld de vertegenwoordigende functie van de burgemeester in de regio, de provincie en daarbuiten de revue passeren.
Wim Burgering begon zijn politieke loopbaan in 1974 als raadslid voor de KVP in de gemeenteraad van Barneveld. In de jaren 80 was hij lid van Provinciale Staten van Gelderland. In november 1991 werd hij benoemd tot burgemeester van Rijnwaarden. In november 1999 werd Burgering burgemeester in ‘zijn’ Barneveld. Op 1 februari 2005 ging Burgering met pensioen.
Vanaf april 2007 is hij nog ruim een half jaar waarnemend burgemeester geweest van de gemeente Hof van Twente als opvolger van Ank Bijleveld die staatssecretaris van Binnenlandse Zaken was geworden.
Dag:Woensdagavond 14 september 2011
Tijd:19.30 uur tot uiterlijk 22.00 uur (zaal open vanaf 19.15 uur).
Plaats:FNV-gebouw Pinnenburgerweg 24a Putten
Deze bijeenkomst is in principe bedoeld voor Wij Putten leden.
(Het pad/steegje dat toegang geeft tot Marpibema ligt tussen Pinnenburgerweg 22 en 24. Je kan er in de buurt maar beperkt parkeren, met de fiets gaat dat een stuk makkelijker)
PUTTEN – De Harderwijkerstraat moet vrijliggende fietspaden krijgen. Dat komt naar voren uit een enquête die Wij Putten afgelopen zaterdag in het centrum onder passanten heeft gehouden.
De partij heeft afgelopen zaterdag bezoekers van de Puttense promodag gevraagd of zij de Harderwijkerstraat veilig vinden, en zo nee, wat er moet veranderen. Een forse meerderheid van 161 van de 241 ondervraagden vindt het eigenlijk een wonder dat er maar weinig ongelukken gebeuren en 182 respondenten vinden dat er liever vandaag dan morgen maatregelen moeten worden genomen. Op de vraag voor wie de Harderwijkerstraat er moet zijn, antwoordde ruim een kwart dat die er voor alle verkeersdeelnemers moet zijn, terwijl meer dan de helft vindt dat doorgaand verkeer hier te gast is, omdat het een belangrijke schoolroute is. Op de suggestie dat kinderen hier gewoon weer op straat moeten kunnen spelen, antwoordde slechts één respondent bevestigend.
Op de vraag welke maatregelen gewenst zijn, kruiste een overtuigende meerderheid van bijna 90 procent (212 respondenten) aan dat er vrijliggende fietspaden moeten komen. Hiervan hadden 157 mensen dit als enige optie aangekruist. Verder werden genoemd het plaatsen van meer flitspalen (22 keer), het verlagen van de maximumsnelheid (21 keer) en het plaatsen van obstakels (27 keer). Ook was er nog een aantal extra suggesties, zoals het weren van het landbouw- en vrachtverkeer, het tegengaan van het naast elkaar fietsen en het verbeteren van de veiligheid op de kruising met de Lariksstraat en de Brinkstraat.
“Natuurlijk is zo’n enquête niet echt representatief, maar de overduidelijke uitslag laat wel een denkrichting zien”, zegt raadslid Herman Luitjes van Wij Putten, die afgelopen zaterdag ook op de markt aanwezig was. “Veel Puttenaren vinden het net als Wij Putten een goed idee om vrijliggende fietspaden aan te leggen. Het college komt dit najaar komt met voorstellen om de fietsveiligheid in Putten te verbeteren. Hierbij zullen de uikomsten van de enquête zeker een rol spelen.”
De partij houdt ook een enquête onder aanwonenden van de Harderwijkerstraat. Meer dan de helft van de enquêteformulieren hiervan is inmiddels binnen. De resultaten hiervan worden zo snel mogelijk bekendgemaakt.
Afgelopen weken raakte politiek Putten een beetje van slag. Veel was er niet voor nodig, een bespiegeling op deze site en een digitale petitie van een dorpsgenoot. Inmiddels is de rust in ons dorp weergekeerd. Een storm in een glas water.
Over tot de orde van vandaag. Wij Putten zet zich in voor het gemeenschappelijke in ons dorp. Samen Koninginnedag kunnen vieren, samen Sinterklaas binnenhalen, samen de Avondvierdaagse lopen. Dat laatste is tot mijn verrassing minder vanzelfsprekend dan ik dacht. De directeuren in ons basisonderwijs zijn ook een beetje van slag. Zij zetten onlangs een streep door de deelname van de scholen aan de Avondvierdaagse.
Nu heeft het gemeentebestuur niets van doen met de organisatie van de Avondvierdaagse, maar het is wel goed als het college hierover snel in overleg treedt met de directeuren van het basisonderwijs. Om het belang van deelname voor de lokale gemeenschap nog eens te onderstrepen.
De gemeente hoeft echt niet altijd met de geldbuidel te rammelen. Aandacht geven en de moeite nemen om even langs te gaan wordt vaak al erg gewaardeerd. Voorbeeld: afgelopen zaterdag heropende Ard Kleijer, wethouder Sport, de geheel vernieuwde tennishal van de Vale Ouwe. Geen cent gemeentegeld was daar meegemoeid. Gewoon een gezonde vereniging met enthousiaste vrijwilligers. Zo kan het dus ook in Putten. Een lichtend voorbeeld voor andere verenigingen in Putten, zei Ard Kleijer. Helemaal mee eens.
Maar niet alleen de politiek en de schooldirecteuren waren wat van slag, ook het weer. Tegenwoordig hebben we elk jaar regenbuien die hooguit één keer in de honderd jaar voorkomen. Ons rioolstelsel is er niet opgemaakt. Gevolg: overlast. Water in de straat, water in de kelder, rioolwater in de sloten. Maar wat er aan te doen? Je kan natuurlijk een petitie starten op internet zoals Luuk Obbink met een knipoog suggereert, je kan schriftelijke vragen stellen aan het college zoals de ChristenUnie doet. Maar is er een oplossing?
Gaan we als gemeente veel geld investeren in het uitbreiden van ons rioolstelsel? Of zijn we bereid te kijken naar alternatieve oplossingen, bijvoorbeeld het afkoppelen van regenwater van het riool in de bestaande bouw? Zou mogelijk aardig wat overlast kunnen voorkomen. Ik ben benieuwd.
Tot slot de complimenten voor het interview van het Puttens Weekblad met burgemeester Henk Lambooij. Wie de goede vragen stelt, krijgt ook de gewenste duidelijkheid. Lambooij is kraakhelder over het SGP-vrouwenstandpunt, hij heeft daar niks mee.
Wel jammer dat Henk Lambooij in datzelfde interview wat twijfelachtig doet over het bezoek aan 50-jarige bruidsparen. Dat zou in Putten toch geen discussiepunt moeten zijn. De burgervader komt gewoon langs, als het bruidspaar dat tenminste op prijs stelt. In de Wij Putten enquête van vorig jaar gaf tweederde van de geïnterviewden aan dat de burgermeester vooral een burgervader moest zijn. Aandacht schenken aan elkaar kost niks maar is o zo belangrijk. Dat hoort bij het burgervaderschap in Putten, dat hoort bij het ‘samen een dorp zijn’.
Toen de witte rook boven het Fontanusplein was opgetrokken en bleek dat Putten weer een burgemeester van SGP-huize zou krijgen, was niet iedereen daar onverdeeld gelukkig mee. De bespiegeling van Joke van Westing op deze plek, waarin ze Henk Lambooij opriep met zijn partij te breken, getuigde hiervan.
Voor Wij Putten als partij ligt dat natuurlijk anders. Wij Putten heeft deelgenomen aan het democratisch proces om tot deze keuze te komen. Gepiep vanuit de fractie dat er iets mis zou zijn met de politieke voorkeur van de geselecteerde kandidaat, geeft dus geen pas. Ik heb trouwens uit betrouwbare bron vernomen dat het gewoon op zijn cv stond dat hij lid was van de SGP. Hij kwam er eerlijk voor uit. Niet zeuren dus!
Daarom is het jammer dat de actie van een aantal Puttense vrouwen om Lambooij per petitie op te roepen zijn lidmaatschap op te zeggen, door sommige mensen is begrepen als een actie van Wij Putten. Dat was het niet. Wel is hij verspreid onder een aantal leden van Wij Putten, maar dat geldt voor meer politieke partijen in Putten.
Toch vond ik het een leuke actie. Waarom? Omdat een groep niet politiek actieve Puttenaren erin geslaagd is de agenda te bepalen, door gebruik te maken van nieuwe media. Wat wil een partij die politiek en Puttenaar dichter bij elkaar wil brengen nog meer? Luisteren naar de burger was nog nooit zo makkelijk!
Ik ben voor meer petities. Poep op de stoep? Start een petitie. Tijd voor een tunnel? Zoek medestanders. Fietspaden langs de Harderwijkerstraat? Waarschijnlijk willen velen dat. Rijdt de vuilniswagen te hard langs de school? Met een paar muisklikken is de actie gestart. De Arabische wereld heeft laten zien hoe internet mensen verbindt en sterk maakt. Die lente kan ook in Putten beginnen.
Om nog een reden vond ik het een geslaagde actie. Hij laat zien dat Putten een doodgewoon dorp is en niet – zoals soms wordt gesteld – een dorp met een ‘christelijke identiteit.’ In Putten wonen mensen met alle achtergronden en ze mogen allemaal hun stem laten horen: man, vrouw (jazeker!), jong of oud, christelijk of niet, kortharig, langharig of zelfs kaal, ze horen er allemaal bij. En of het te danken is aan de petitie weten we niet, maar Henk Lambooij heeft in een interview in de Puttenaer laten zien dat hij hier terdege van doordrongen is. Ook dat is winst.
En ja, voor sommigen is het misschien wat paradoxaal, maar moet die pluriformiteit ook niet betekenen dat ook een SGP-burgemeester hier welkom is?
Rond 10 uur druppelt de fractie van Wij Putten binnen. Op de koffie bij de bewoners van de Pastorye. De bewoners hebben de koffie al klaar staan en zoals met Jaap Dekker afgesproken neemt Wij Putten iets lekkers mee. Na een korte introductie komt, aan de hand van gestelde vragen, een levendige discussie los. De eerste vraag die ik voor mijn kiezen kreeg ging over de nieuwe burgemeester en het vrouwen standpunt van de SGP. Daarna werden veel vragen gesteld over de Engweg, zoals:
1.Geluidsoverlast door vrachtwagens, die veelal een deel van de vluchtheuvels meenemen. Met alle goede wil kunnen deze vrachtwagens niet anders vanwege de moeilijke bochten in combinatie met hun lengte.
2.Het vrachtverkeer neemt toe, het gaat dan niet om de vrachtwagens die in het centrum moeten zijn maar vooral het verkeer dat de Engweg gebruikt als doorgaande weg. Is het daarom mogelijk de Engweg te ontlasten van doorgaand verkeer?
3.In het verlengde daarvan de vraag dat de achterstraat nu niet uitkomt op de rotonde met de Voorthuizerstraat maar via de Kerkstraat uitkomt op de Engweg. Door de achterstraat wel te verbinden met de rotonde bij de apotheek komt dit verkeer niet langer uit op het onhandige punt tegenover de Pastorye.
4.De Engweg wordt door de bewoners gezien als een enge weg. Gevaarlijk voor fietsers en lastig voor voetgangers om over te steken. Richt de weg anders in en maak deze veiliger voor fietsers.
5.Waarom moesten de bloembakken weg. Een bezuiniging, die niet door de bewoners wordt begrepen?
Wij Putten zegt toe deze punten mee te nemen in de vergadering van de raadscommissie Ruimtelijke Zaken. Het toeval wil namelijk dat de reconstructie van de Engweg juist nu op de agenda staat. Wij Putten geeft daarom aan dat juist nu het moment is om de wensen kenbaar te maken.
Ook kregen we veel vragen over het parkeren van de auto’s van de bewoners achter het pand van de Pastorye. Al snel bleek dat het hier gaat om particulier terrein. Ook bleek dat deze ergernis al tijden duurt maar dat het vooral een zaak is van de eigenaar van het pand, Habiton, om hier samen met de inwoners tot een oplossing te komen. Wilma zal met deze eigenaar contact op nemen om te vragen om samen met de bewoners snel tot een oplossing te komen.
De bewoners hadden ook vragen over diverse andere onderwerpen, zoals:
•Moet juist een gezondheidscentrum in Putten komen op een plek die nu nog heel groen is en waar ‘onze’ jeu de boules banen liggen. Wij Putten geeft aan die zorg te delen en heel voorzichtig wil zijn met het schaarse groen dat nog in het centrum aanwezig is. De bewoners vinden een plek in de nieuwe wijken veel beter.
•De bewoners maken zich ook zorgen of jonge mensen nog wel aan een betaalbare woning kunnen komen.
•Ook kwam er een vraag over parkeerkaart voor gehandicapte. Deze vraag wordt door Wilma verder op gepakt.
•De gemeente verstrekt in het kader van de WMO scoormobielen echter alleen drie wielen terwijl er ook scootmobielen bestaan met vier willen. Voor sommige zijn vierwielen beter omdat deze stabieler zijn zeker als een verhoging opgereden dient te worden. Zou de gemeente ook vierwiel scootmobielen kunnen verstrekken? Wilma pakt dit punt op.
•Wanneer doet de gemeente iets aan dat lelijke pand naast de Hema. Rien geeft hierover tekst en uitleg namelijk dat ieder wel zou willen maar dat wij het hier hebben over particulier eigendom. Laten we hopen dat de eigenaren snel iets met het pand gaan doen bijvoorkeur opknappen.
Rond 11 uur sloten we de bijeenkomst af waarbij Wij Putten van harte werd uitgenodigd om over een jaar weer langs te komen. Naast deze toezegging gaf Wij Putten ook aan om alle toezeggingen ter hand te nemen en daarover de resultaten te melden.
Henri Luitjes
Vandaag, 21 mei 2011 was het de activiteit ‘Ga toch fietsen’. Enkele leden van Wij Putten legden een heuse route af onder leiding van de organisator Evert Doppenberg en stonden onder andere stil bij de volgende locaties…….
Het is bekend gemaakt. Eindelijk weten we wie de nieuwe burgemeester van Putten gaat worden. De keuze is gevallen op Henk Lambooij, nu wethouder van Nijkerk namens ChristenUnie/SGP. Volgens bronnen een integere en betrouwbare man. Dat zal ongetwijfeld in orde zijn en dat wil ik ook niet bestrijden. Maar wat wat mij betreft (en heel veel vrouwen die ik hier inmiddels over heb gesproken) wel tegenvalt is dat het wederom een burgemeester is die lid is van de SGP. Moderne vrouwen voelen zich gediscrimineerd door het middeleeuwse standpunt over de positie van de vrouw van de SGP.
De SGP acht het regeerambt op grond van Gods woord in strijd met de roeping van de vrouw. Alle taken en functies binnen het publieke domein vallen daarbij onder de noemer regeerambt. Dus burgemeester, wethouder, gedeputeerde, commissaris van de Koningin, minister of staatssecretaris. Het regeerambt is voorbehouden aan de man. De SGP ziet de verhouding tussen man en vrouw als onderdeel van een onveranderlijke scheppingsorde. De man is het hoofd van de vrouw. Pas in 1989 werd in het partijprogramma opgenomen dat de vrouw zelf moet bepalen of zij meent wel of niet te moeten gaan stemmen. Voor 1989 riep de SGP vrouwen op niet te gaan stemmen. Het meest fundamentele politieke recht dat een burger in een democratie heeft, is het recht om te kiezen en gekozen te worden.
In de profielschets van de burgemeester staat dat zowel mannelijke als vrouwelijke kandidaten mogen solliciteren. De SGP heeft deze zin niet aan willen passen, maar in de notulen van de openbare vergadering van de gemeenteraad van Putten, gehouden op 30 september 2010 staat vermeld dat het bekend mag worden verondersteld dat de SGP een duidelijke voorkeur heeft voor een mannelijke burgemeester met liefst een vrouwelijke partner. En het woord ‘kerkelijk’ is uitgekozen als meest belangrijke woord voor het vervullen van de functie van burgemeester. Concluderend: de burgemeester mag dus geen homo zijn.
Ik ben een vrouw, werk regelmatig op zondag (wat niet mag volgens de SGP richtlijnen) en ben door mijn werk veel in contact met homo’s. En ik kan u vertellen daar is helemaal niets mis mee! Een homo met de juiste capaciteiten zou een prima burgemeester kunnen zijn van Putten.
Op het moment dat er door de SGP aangegeven werd dat ze het liefst een mannelijke burgemeester zouden zien met liefst een vrouwelijke partner hadden andere partijen kunnen zeggen dat ze het liefst geen SGP burgemeester zouden willen zien. Helaas is dat niet gebeurd.
Natuurlijk is er nu niets meer aan te doen. De keus is gemaakt en de meerderheid van de raadsleden hebben blijkbaar voor een SGP burgemeester gestemd. Wat mij betreft: Henk Lambooij oké, SGP nee!
Wellicht kan de heer Lambooij, net als de heer Van Putten in het verleden gedaan heeft, zijn SGP lidmaatschap opzeggen en dan fris en fruitig, zonder partijbinding aan een leuke burgemeesterstijd in Putten beginnen. Op die manier zou de heer Lambooij zich pas echt burgemeester kunnen noemen voor alle Puttenaren.
“Veluwse Sociale Dienst in de dop”, dat was de kop uit de Stentor van 20 april jl. Een regionale Sociale Dienst op de Veluwe? Een ontwikkeling die ik in mijn bespiegeling van eind februari onder de titel: ‘Het paard van Troje’ al min of meer voorspelde.
Op 21 april jl. werd het concept-bestuursakkoord tussen het kabinet en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten bekend gemaakt. Bestuursakkoord en de Veluwse Sociale Dienst hebben veel met elkaar van doen. Deze bespiegeling gaat over het bestuursakkoord en de mogelijke gevolgen ervan op termijn.
Ik begin maar een met een citaat uit het bestuursakkoord: “De overheid is er voor de burger. Uitvoering van overheidstaken dicht bij de burger verdient de voorkeur. Dit omdat de lokale of regionale overheid de burger goed kent en de toegang tot de medeoverheden laagdrempelig is. Op diverse beleidsterreinen zijn daarom decentralisaties voorgenomen. Deze decentralisaties versterken het profiel van de diverse bestuurslagen.”
Het kabinet is voornemens om op vijf beleidsterreinen rijkstaken te decentraliseren naar lagere overheden. Op één ervan ga ik in, de nieuwe Wet Werken naar Vermogen. Deze wet gaat de WWB (Wet Werk en Bijstand), de WAJONG (Wet Werk en Arbeidsondersteuning Jonggehandicapten) en de WSW (Wet Sociale Werkvoorzieningen) vervangen. Eén nieuwe wet voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt.
Het kabinet Rutte doet het wel slim, ze bezuinigt eerst op de budgetten en draagt ze vervolgens over aan de gemeenten. Bij de sociale werkvoorzieningen vallen de grootste klappen. Met die nieuwe wet en de uitgeklede budgetten lopen de gemeenten grote financiële risico’s.
Ondertussen speelt de VNG een merkwaardige rol. Vorig jaar stelde ze bloedserieus voor om in Nederland de kleinere gemeenten op te heffen. Dat ging toen niet door. Maar nu probeert ze het via de achterdeur opnieuw. Die achterdeur heet regionale samenwerking. In het bestuursakkoord staat letterlijk: “Gemeenten dragen zorg voor het organiseren van voldoende uitvoeringskracht op de verschillende decentralisaties. Om de uitvoering voldoende te waarborgen is het op een beperkt aantal onderdelen van de decentralisaties Werken naar vermogen en Jeugdzorg nodig dat de uitvoering bovenlokaal wordt opgepakt.”
We krijgen er taken bij, maar worden geacht die op regioniveau te gaan uitvoeren. De kop in de Stentor van woensdag 20 april jl. “Veluwse Sociale Dienst in de dop” is er een voorbode van. We krijgen er dus geen taken bij via de decentralisatie, maar we raken ze juist kwijt. Op het sociaal terrein verliezen we onze huidige beleids- en uitvoeringstaken, want die gaan ook mee naar de regionale Sociale Dienst. Overigens wil Harderwijk ook de WMO onderbrengen in die nieuwe Sociale Dienst. De buurgemeenten mogen kennelijk de financiële problemen van Harderwijk oplossen.
Ik sta vanuit het perspectief van de gemeente Putten niet te trappelen om aan deze ontwikkelingen mee te doen. Op deze manier wordt Putten niet via een herindeling opgeheven, maar hollen we onszelf van binnenuit uit. Het effect op termijn is hetzelfde. De WWB en WMO worden ondergebracht in de regionale Sociale Dienst. Milieu, Bouwen en Wonen in de Regionale Uitvoeringsdienst. De gemeentelijke bedrijfsvoering in de regionale bedrijfsvoeringsdienst! De gemeenteraad van Putten stond al buitenspel bij de verdeling van de regionale woningbouwcontingenten (KWP-3). Alles richting regio? Welke binding heeft de burger van Putten met de Regio Noord Veluwe? Hoezo bestuur dichterbij de burger?
Opmerkelijke bijzaak: Als deze ontwikkelingen doorzetten blijft er weinig over van de portefeuille van Ard Kleijer, hij wordt een soort wethouder zonder portefeuille. Door min of meer toeval zitten al deze beleidsterreinen namelijk in zijn portefeuille.
Inmiddels heeft de gemeenteraad van Eindhoven het bestuursakkoord verworpen. Ook de raad van Nijmegen heeft een motie met deze strekking aangenomen. Er zullen er nog vele volgen.
De discussie over het biomassa-erf is weliswaar voorbij, maar er zijn nog enkele losse eindjes. Eén ervan is een toezegging uit 1982. Ik wil in deze bespiegeling inzoomen op die toezegging. De toezegging van het Puttens college om na de vestiging van Schotsman in Stenenkamer geen verdere aantasting van het gebied toe te staan.
Ik neem u mee terug naar de periode 1982 – 1986. Het toenmalig college bestond toen uit 2 CDA wethouders, 1 SGP wethouder en een CDA-burgemeester. In die dagen had de burgemeester ook een inhoudelijke portefeuille, waaronder planologie, zeg maar de bestemmingsplannen. Drie van de vier collegeleden waren van CDA-huize.
In 1982 wil de gemeente de verplaatsing van het bedrijf Schotsman qua bestemmingplan mogelijk maken. De buurt verzet zich, maar staakt het verzet als ze van de burgemeester de toezegging krijgen dat, na de vestiging van het transport- en overslagbedrijf Schotsman aan de Hoornsdam, het gebied niet verder zal worden aangetast.
Twee jaar later al wil de gemeente de kalvergiervoorzuiverinstallatie KGBI vestigen aan de Knardersteeg. De buurt herinnert zich de toezegging van de portefeuillehouder. Maar de gemeente zet de plannen toch door en de buurt gaat in beroep bij de provincie en later bij de Raad van State. In de uitspraak van de RvS komen we de toezegging tegen, maar de RvS doet er niks mee. De gemeente wordt juridisch in het gelijk gesteld.
De vereniging ‘Biomassa-erf nee’ stelde de afgelopen weken dat het biomassa-erf niet in Stenenkamer mocht worden gevestigd, o.a. vanwege de toezegging. Maar wat moet je met die toezegging, wat is zo’n toezegging van de burgemeester uit 1982 in 2011 nog waard? Met andere woorden: Wat is de houdbaarheidsdatum van zo’n toezegging?
Wel, iedereen voelt natuurlijk wel aan dat zo’n toezegging niet oneindig kan blijven gelden. Maar waar trek je een grens? Voor mij een reden om in de aanloop naar de raadsvergadering in de archieven te duiken. Met behulp van de griffier ben ik een heel eind gekomen.
In mijn zoektocht naar bewijzen van de toezegging stuitte ik op een interessante brief van het Ministerie van VROM van 28 november 1984. In die brief staat de reactie van de burgemeester te lezen op de stelling van de buurtbewoners bij de RvS dat ze een toezegging hadden. Die reactie luidt: “De burgemeester stelt echter, dat het op het moment dat het transportbedrijf naar de Hoornsdam verplaatst werd, nog niet bekend was dat dit gebied ook de enige acceptabele locatie voor de installatie zou blijken te zijn.”
Kortom, de burgemeester erkent met zoveel woorden de toezegging, maar zegt dat nu de KGBI nergens anders gevestigd kan worden, de toezegging niet nagekomen kan worden. Een soort van overmacht?
De brief van VROM gaat verder: “Wat hiervan ook zij, het is niet aan de burgemeester om te bepalen wat er in een zeker gebied gebeurt: het is aan de gemeenteraad die bestemmingsplannen vaststelt dan wel herziet. Ik zie in de uitlatingen die de burgemeester in het verleden wellicht gedaan heeft onvoldoende aanleiding om alsnog aan het voorliggende plan goedkeuring te onthouden.”
Kort samengevat: de burgemeester gaat er niet over.
Maar los van het juridische aspect, de burgemeester heeft toen kennelijk wel een toezegging namens het college gedaan. Datzelfde college verbreekt de toezegging al enkele jaren later. Daarmee is de toezegging in 1985 al weer van tafel en speelt naar mijn mening in 2011 geen rol meer.
U mag zelf uw conclusies trekken over deze gang van zaken. Leerpunt: een bestuurder moet nooit zomaar een toezegging doen, je zadelt jezelf en je opvolgers op met een probleem.
