De Wij Putten raadsleden Wilma van Voorst en Herman Luitjes organiseerden dinsdag 4 oktober jl. het dorpsgesprek over de WMO-zorg. Lees meer…
PUTTEN – Bewoners van het buurtschap Koudhoorn zijn over het algemeen zeer te spreken over hun leefomgeving. Dat blijkt uit een wijkenquête die Wij Putten hier afgelopen zaterdag heeft gehouden.Lees meer…
In schriftelijke vragen aan het college heeft de fractie van Wij Putten aangedrongen op duidelijkheid rond de huishoudelijk hulp in Putten.Lees meer…
De kop is er af. Vorige week dinsdag was de eerste bijeenkomst van de commissie Ruimtelijke Zaken. In die vergadering stelde de heer Huijgen (CDA) een interessante vraag over de keuze van het plaveisel aan de Bosrand.
Wat is het geval. Vorig jaar ontstond er onrust over de reconstructie/onderhoud van de Bosrand, Kastanjelaan en Prins Hendrikweg. Eenvoudig gezegd ging het over: draaien we daar asfalt of gooien we er klinkers in. De bewoners kwamen naar een informatieavond met het idee dat ze nog konden meepraten. Maar op die avond bleek dat het college al gekozen had voor klinkers. De mensen natuurlijk boos. Dus besloot het college alsnog via een enquête de mening van de aanwonenden te peilen.
Op 20 april besloot het college de reconstructie/onderhoud met deels klinkers en deels asfalt uit te voeren. Onduidelijk bleef wat de uitslag van de enquête was. Raadslid Huijgen was over de gang van zaken verbaasd. Ik ook. Het ging natuurlijk om een besluit van het vorige college met toen nog het CDA erin. Moedig van Huijgen om daar vragen over te stellen.
In eerdere bespiegelingen heb ik de gang van zaken rondom de Bosrand al als voorbeeld genoemd van gebrekkige communicatie door het college. Het oude college heeft in zijn laatste vergaderdag op 20 april die lijn nog even doorgetrokken. Continuïteit van beleid heet dat.
Had het anders gekund? Lijkt me wel. Het college neemt eenvoudigweg een besluit op basis van de uitkomsten van de enquête en maakt zijn besluit tegelijkertijd met de uitkomsten van de enquête bekend. Dan snapt iedereen wat er aan de hand is en voorkom je allerlei gedoe. Natuurlijk leg je in de toelichting de verbinding tussen besluit en enquête-uitkomst.
Voor Wij Putten is een andere wijze van besturen heel belangrijk. Dat is één van de hoofdredenen waarom we Wij Putten hebben opgericht en waarom Wij Putten meedoet in het college. Anders besturen betekent dat we vooraf in gesprek willen met de betrokkenen en heel goed naar hun argumenten willen luisteren. Het gemeentebestuur neemt vervolgens een goed gemotiveerd besluit en legt dat vervolgens goed uit. Zo willen we het in de toekomst graag zien.
Inmiddels zijn de aanwonenden aan de Kastanjelaan, Bosrand etc. via een brief door de gemeente geïnformeerd over de uitkomsten van de enquête. Op basis van enkele signalen krijg ik de indruk dat het oude college de uitkomsten van de enquête in zijn besluit serieus heeft meegenomen. Als raadslid ben ik (nog) niet geïnformeerd.
Conclusie: inhoudelijk is er waarschijnlijk niet veel aan de hand, maar qua overheidscommunicatie moet er nog wel een verbeterslag worden doorgevoerd.
Puttenaren die in de wijk rond de Groeneveltstraat wonen, zijn over het algemeen tevreden over hun wijk en zijn in meerderheid niet tegen de opvang van vluchtelingen. Lees meer…
Het gekijf in de media over de reden waarom het CDA niet in het college zit, gaat deze week nog vrolijk door. Het CDA blijft maar zout in eigen wonden strooien en krijgt op eigen verzoek publiekelijk oorvijg na oorvijg. Je moet er maar lol in hebben.
Voor Wij Putten is het nieuws natuurlijk dat we deelnemen aan het nieuwe college van burgemeester en wethouders. Daarom besloot het bestuur van Wij Putten om afgelopen woensdag met een flyer de markt op te gaan. Uitleggen aan onze eigen inwoners waarom we meedoen, dat past in de lijn van Wij Putten. We hadden woensdag ook nog eens prachtig voorjaarsweer, wat kan er dan nog misgaan?
Nou, nog een heleboel. Binnen een half uur zat ik al op het gemeentehuis. In Putten mag je als politieke partij niet zo maar de markt opgaan om met behulp van gedrukt materiaal uit te leggen waarom je deelneemt in het nieuwe college. Dat moet je eerst aan datzelfde nieuwe college vragen. Kosten: € 16,–.
In eerste instantie dacht ik nog dat iemand een grapje met me wilde uithalen. Waar is die Frans Bauer? Maar het was bloedserieus. Artikel 2.1.3.1 van de Algemene Plaatselijke Verordening verbiedt verspreiding van gedrukt materiaal. Het eerste lid van dit artikel luidt:
1. Het is verboden gedrukte of geschreven stukken dan wel afbeeldingen onder publiek te verspreiden dan wel openlijk aan te bieden, aan te bevelen of bekend te maken op of aan door het college aangewezen wegen of gedeelten daarvan.
(Overigens geldt deze situatie in heel veel andere gemeenten.)
Verspreiding van commercieel drukwerk aan banden leggen, dat snap ik. Maar dat het ‘openbare orde’-argument ook geldt voor politieke partijen, dat had ik werkelijk niet gedacht.
Is de werking van artikel 2.1.3.1. van de APV niet te rigide? Heeft de gemeenteraad van Putten echt bedoeld om politieke partijen op deze wijze aan banden te leggen? Verkoop van een krantje is echt iets anders dan een flyer van een politieke partij. Ik mag dus op de markt niet eens het bestuursakkoord uitdelen, aanbevelen of zelfs maar bekend maken. Ik mag zelfs mijn visitekaartje niet overhandigen. Ook oppositiepartijen moeten eerst aan het college ontheffing vragen om op de markt te mogen uitleggen waarom ze het collegebeleid niet steunen.
Je moet natuurlijk uitkijken om niet te grote woorden te gebruiken, al speelt artikel 7 van de Grondwet (vrijheid van meningsuiting) hier wel een rol. De rechtstaat komt er echt niet door in gevaar, maar het is wel een belemmering van het functioneren van de lokale democratie. Te meer omdat er ook kosten aan het verkrijgen van een ontheffing zijn verbonden. En laten we eerlijk zijn, zou het college een verzoek tot ontheffing weigeren? Ik kan me het niet voorstellen. Ik denk dat we hier eerder te maken hebben met een gevalletje ‘iets te veel geregeld’.
In de raadsvergadering van donderdag 22 april jl. is Roelof Koekkoek, van Wij Putten, als wethouder gekozen in het nieuwe college. Een college van ChristenUnie, Wij Putten en SGP. Wij Putten definitief in het college.
Toch was het gespreksonderwerp van de avond niet dat Wij putten ‘erin’ zat, maar dat het CDA ‘eruit’ lag. In 1994, met paars, gebeurde dat al landelijk. Nu, 16 jaar later, ook in Putten. En daar is zelfs D66, zoals in 1994, niet voor nodig. Niemand heeft een abonnement op het dagelijks bestuur, en dat is maar goed ook. Dat komt het democratisch gehalte van het lokaal bestuur alleen maar ten goede.
Ook opvallend, Jan van Putten wees er fijntjes op, is dat er 3 vrouwen in de raad zitten. Slechts drie. Alleen ChristenUnie, Gemeentebelangen en Wij Putten hebben ieder één vrouwelijk raadslid. Ook Wij Putten lukte het niet om meer vrouwen hoog op de lijst te krijgen. Dat is wel heel mager, niet echt een afspiegeling van de Puttense samenleving.
Maar gespreksonderwerp of niet, het meest opvallende is toch gewoon dat Wij Putten in het college zit. Een partij die maandag 26 april haar ½-jarig bestaan viert. Vanuit het niets, zo in het college. Dat zie je niet vaak. Nu was voor Wij Putten deelnemen aan het college geen ‘must’. Ons ging het vooral om de inhoud. En die inhoud, het collegeakkoord, is ronduit goed. Wij Putten staat er vierkant achter.
Voor Wij Putten is het belangrijk dat het nieuwe college veel meer de Puttenaren gaat opzoeken. Heel goed luisteren naar de eigen inwoners als het over hun buurt of wijk gaat. Dat neemt niet weg dat uiteindelijk het college en de raad de besluiten nemen. En ook die besluiten moeten goed worden uitgelegd. Kortom, een andere stijl van besturen.
Daarom is het heel mooi dat Wij Putten de portefeuille openbare ruimte heeft gekregen. Dat gaat over het groen en de wegen, dus over de directe leefomgeving van de mensen.
Daarom is het heel mooi dat Wij Putten de portefeuille ‘wijkgericht werken’ heeft gekregen. Dan hebben we het over het betrekken van de inwoners bij besluitvorming over hun eigen straat en wijk.
Daarom is het heel mooi dat Wij Putten de portefeuille communicatie heeft gekregen. Want communiceren is het moeilijkste wat er is. Communiceren is tweerichtingsverkeer. We moeten communiceren voorafgaand aan besluitvorming en daarna.
Wij Putten mag tevreden zijn met dit bestuursakkoord en de portefeuilleverdeling. Wij Putten in het college, dat is toch wel het meest opvallende resultaat van de gemeenteraadsverkiezingen 2010.
‘Raadslid’, dat was de eerste gedachte toen ik, na een veel te korte nacht, op 4 maart wakker werd. Dat was wel even wennen. Maar, niet geaarzeld. Dus heb ik direct bij mijn werkgever melding gemaakt van dit heugelijke feit, zoals dat hoort. Je moet daarover geen gras laten groeien. Ook mijn bestuurslidmaatschap van het Christelijk College Groevenbeek heb ik met onmiddellijke ingang opgezegd. Zelfs de schijn van belangenverstrengeling wil ik voorkomen. Groevenbeek heeft tenslotte een dependance in Putten.
Maar was al die haast nou wel nodig? Nou, tot nu toe heb ik sinds 3 maart jl. de raadzaal eenmaal van binnen gezien. Dat was tijdens de installatie van de nieuwe raad. Daarna ben ik er niet meer geweest. Deze week kreeg ik een mailtje vanuit het gemeentehuis. De raadsvergadering van 8 april gaat niet door, geen dringende onderwerpen. De eerstvolgende inhoudelijke raadsvergadering is op 3 juni a.s. Tussendoor moeten nog wel de nieuwe collegeleden gekozen worden.
Was al die haast dan wel nou nodig? Jazeker wel, maar waarschijnlijk was ik wat te ongeduldig. Had ik andere verwachtingen.
Geen dringende onderwerpen, voor de gemeenteraad. De raad mag dan het hoogste orgaan binnen de gemeente zijn, dat betekent nog niet dat de raad vaak bijeen moet komen. Eén keer in de drie maanden is kennelijk, in een tijd van financiële en economische crisis, voldoende.
Sinds de verkiezingen van 3 maart jl. is het huidige college demissionair. Dat betekent dat er geen nieuwe, controversiële zaken worden opgepakt. Dat is een goed gebruik in bestuurlijk Nederland. Maar toch vind ik het opmerkelijk dat zich ruim 3 maanden lang geen dringende onderwerpen aandienen. Ook niet-controversiële onderwerpen zouden best dringend kunnen zijn. Maar nee, geen dringende onderwerpen voor de gemeenteraad in Putten. Ben benieuwd hoe dat verder gaat.
Beetje bij beetje komt bij mij het besef dat Wij Putten bij de gemeenteraadsverkiezingen op 4 zetels is uitgekomen. Op 122 stemmen na de grootste partij van Putten! Deze uitkomst overtreft mijn stoutste verwachtingen, al kreeg ik de laatste weken wel het gevoel dat die derde zetel erin zat. Natuurlijk schept 4 zetels verwachtingen en verplichtingen. Dat is logisch, maar de Wij Putten fractie is er klaar voor. Laat het formatie- en raadswerk nu maar beginnen.
Eind oktober 2009 werd Wij Putten opgericht, vier maanden later is Wij Putten zelfs de grootste partij op 7 van 18 stembureaus: Andreaskerk, Van Damschool, De Schauw, De Wegwijzer, Op ’t Veld, De Pelikaan en De Schuilplaats. Wij Putten van 0 zetels op 4. Ik heb het niet nagezocht, maar ik denk dat een dergelijke verschuiving nog niet eerder heeft plaats gehad in Putten. In dat geval is het een historische overwinning. Wij Putten sprak veel kiezers aan en dat is goed om te constateren. Een lokale partij met inhoud. Zo hebben we ons ook gepresenteerd, op inhoud. De campagne van Wij Putten was natuurlijk voortreffelijk, dat moet gezegd worden. Een compliment voor al diegenen die hun steentje daaraan hebben bijgedragen. En …., er moet nog iets te wensen overblijven voor over 4 jaar!
Maar, de uitslag heeft ook een andere kant. Scoorden ChristenUnie, CDA en SGP in 2006 nog gezamenlijk 6.470 stemmen, in 2010 is dat 5.804 stemmen. In percentages: in 2006 hadden ze gezamenlijk 52,41% van het aantal uitgebrachte stemmen, in 2010 is dat 50,05%. Dus de 3 partijen scoren 2½ % minder. Toch komen ze met één zetel meer thuis, want in 2006 hadden ze gezamenlijk 10 zetels en nu 11. Minder stemmen en toch meer zetels, zo zit het Nederlands kiessysteem nu eenmaal in elkaar. CU, CDA en SGP hebben goed gebruik gemaakt van de lijstverbinding. Dat leverde hen één restzetel extra op, een restzetel die anders naar Gemeentebelangen was gegaan.
Wat dit alles voor de formatie betekent, blijft voorlopig nog een vraag. In de Stentor van zaterdag jl. lees ik de aanpak die formateur Kleijer voor ogen heeft. Het is maar goed dat ik een abonnement op de Stentor heb, zo blijf ik bij.
Voor mij is opschoondag in Putten iets waar ik al een hele tijd naar kan uitkijken. Dat lijkt misschien wat raar, met een prikker, grijper en vuilniszak rondlopenLees meer…
