Het is deze week vijf jaar geleden dat drie heren uit Putten bij de notaris aan tafel aanschoven voor het startschot van een partij waar tot dan toe nog niemand ooit van had gehoord. ‘Wij Putten, zegt u?’ ‘Ja, u hoort het goed: Wij Putten.’ Het was op maandag 26 oktober 2009. Dat de partij niet meer uit de Puttense politiek weg te denken is, bleek ook uitgerekend deze week, toen een belangrijke verkiezingsbelofte uit 2010 werd ingelost: de aanleg van vrij liggende fietspaden langs de Harderwijkerstraat. Op woensdag 29 oktober mocht een van die heren van het eerste uur het lintje doorknippen. Tijd voor een wat feestelijke nieuwsbericht, waarin Roelof, Gert en Herman, ieder vanuit hun positie in de partij, kort terugblikken op de start van Wij Putten en wat er allemaal volgde.
Het is vijf jaar geleden dat wij – Gert, Herman en ik – begonnen aan het Wij-avontuur. Ervan overtuigd dat wij Putten iets te bieden hadden, maar nodig op zoek moesten naar een vaandel waaronder we dat konden realiseren. Bij de start hebben we elkaar diep in de ogen gekeken bij de vraag: stel nu dat we in de raad komen, doe je dat dan ook? We hebben elkaar plechtig beloofd dat we er echt voor zouden gaan. Niemand kon toen bevroeden dat we vijf jaar later al bijna vijf jaar deel uitmaken van de coalitie en een wethouder mogen leveren. Ikzelf had ook niet verwacht dit fantastische vak te mogen gaan uitoefenen. Nu gesteund door een fractie van maar liefst vijf leden! Ik ben aan het avontuur begonnen zonder me echt te realiseren wat er allemaal aan vastzit: privé en zakelijk zijn niet meer te scheiden; zeven dagen per week ermee bezig zijn; niet echt bij het college horen (toch andere belangen en achterban), maar ook niet echt bij de fractie; locoburgemeester zijn enzovoort. Kortom: een druk bestaan. Ik heb veel steun aan een intervisiegroep met wethouders uit andere delen van het land, met verschillende achtergronden. Ik ga voor de volgende vijf jaar samen met Wij.
Begin november 2009 hadden Roelof, Gert en ik een persgesprek. We hadden net bij de notaris Wij Putten opgericht. Een journalist vroeg: “Gaan jullie met Wij Putten het dorp op zijn kop zetten?” “Dat dacht ik niet”, was mijn antwoord.
Het doel van Wij Putten was om een ander soort politiek bestuur te krijgen. Politiek in Putten was in 2009 nog sterk in zichzelf gekeerd, vastgeroest. Verantwoording afleggen gebeurde niet in het openbaar. Was ook niet nodig, sommige politieke partijen hadden immers een abonnement op de macht.
Dat moest anders, vonden wij in 2009. Opener, gericht op samenwerking met iedereen, geen machtspolitiek, geen vriendjespolitiek, verantwoording afleggen in het openbaar en meer debat. Politieke partijen en de gemeente zijn er voor onze inwoners en niet andersom. Daarom ook de naam: Wij Putten.
Dit idee sloeg aan bij de inwoners. Wij Putten maakt vanaf het begin deel uit van het college en doet volop mee in de gemeenteraad. We drukken ons stempel op het beleid. Niet vanuit de macht, maar vanuit de inhoud met herkenbaar beleid. Samen met andere Wij-Puttenleden trekken de raadsleden de wijken in. Huis aan huis aanbellen. Zo zijn we met onze witte bodywarmers zichtbaar en aanspreekbaar op onze standpunten. Zoals over de vrij liggende fietspaden aan de Harderwijkerstraat.
Inmiddels zijn raadsvergaderingen losser en opener. Er was zelfs reuring tijdens de verkiezingscampagne in maart 2014. Het politieke debat lukt nog niet zo, maar op initiatief van Wij Putten start binnenkort een maandelijks politiek radioprogramma bij Veluwe FM. Wellicht komt het debat daarmee los.
Maar de grootste verandering zit in het nieuwe coalitieakkoord. Een echt doe-programma met veel punten uit ons verkiezingsprogramma. Het coalitieakkoord is verwerkt in de gemeentebegroting, dus het geld is er ook. Boter bij de vis; ook dat is Wij Putten.
Met dit coalitieakkoord blijft Putten een sociaal dorp. Een gemeente die er is voor kwetsbare groepen, zoals mensen die zorg nodig hebben en jeugdigen. Waar extra wordt geïnvesteerd in buurten en wijken én in Stroud, als dorpshuis en ontmoetingsplaats. Waar werk wordt gemaakt van het dorpscentrum en waar aandacht is voor de Puttense geschiedenis. Waar gezorgd wordt voor voldoende werkgelegenheid, waar iedereen naar vermogen mee kan doen. Dat staat op mijn lijstje als Wij-Puttenraadslid voor de komende jaren.
Bij dat alles geldt: we doen wat we zeggen en we zeggen wat we doen. Misschien is Putten met de komst van Wij Putten toch wel een beetje op z’n kop gezet. Daar mogen we dan met z’n allen best trots op zijn!
Wij Putten is niet meer weg te denken uit onze plaatselijke politiek. Dat zag er vijf jaar geleden wel anders uit. Ik had de ontwikkelingen altijd wel op een afstandje gevolgd, maar zonder zelf actief te zijn. In die tijd had ik regelmatig gesprekken met Herman over hoe het zoal liep in Putten en vooral over hoe wij dachten dat het anders zou moeten. Aan dat langs de zijlijn staan kwam vrij abrupt een eind. In oktober 2009 mocht ik als een van de oprichters aan de wieg staan bij de formele start van Wij Putten. Voorzitter van de vereniging Wij Putten werd ik vervolgens omdat Herman en Roelof gelijktijdig naar mij keken toen de notaris vroeg wie hij in de oprichtingsakte mocht noteren als voorzitter. De periode in aanloop naar de verkiezingen van maart 2010 was spannend en leuk. Ik herinner mij nog goed onze eerste perspresentatie bij De Heerdt. De cynische vragen van Tijs van den Brink over wat wij dachten te gaan toevoegen. Het was wel een beetje wennen allemaal. Alle 33 leden van Wij Putten kregen een plekje op onze verkiezingslijst en mede door hen en een geweldige campagne werden wij met vier zetels de op één na grootste partij bij de gemeenteraadsverkiezingen, met ook nog eens deelname aan het college.
En toen was het vijf jaar later. De verwachting en of hoop van sommigen dat Wij Putten een eendagsvlieg zou zijn, is niet uitgekomen. Sterker nog: bij de verkiezingen van 2014 zijn we zelfs verreweg de grootste partij van Putten geworden. Een prachtig coalitieakkoord is onder de leiding van de fractie van Wij Putten opgesteld en wordt de komende vier jaar uitgevoerd. Iets om geweldig trots op te zijn. Op naar het volgende lustrum van Wij Putten.
