De Puttense oppositie wordt wat nerveus. Met name het CDA. Vastgeroest in hun oude opvattingen over politiek raken ze de weg kwijt in de Puttense gemeenteraad. De coalitiepartijen steunen niet op voorhand het college. Dat was vroeger wel anders. De coalitie steunde toen het college. Per definitie, zou ik bijna zeggen. Dat ging er soms, naar verluidt, in de fractiekamers hard aan toe. De knoet kwam er aan te pas en we hebben het meegemaakt dat raadsleden op de gang moesten gaan zitten om zich aan stemming te ontrekken. Zo ver kon het gaan. Van de weeromstuit roept het CDA nu dat zij het college maar gaat steunen. Een soort Pavlov-reflex?
Voor Wij Putten is een andere bestuurscultuur heel belangrijk. Dat is een van de hoofdredenen waarom we Wij Putten hebben opgericht. Betrek de inwoners meer bij de besluitvorming en laat zien hoe die besluitvorming tot stand komt. En dus kan het heel goed voorkomen dat college en gemeenteraad niet helemaal op dezelfde lijn zitten. Daar doet Wij Putten niet geheimzinnig over. Iedereen mag het zien. Bert Klompenhouwer (VVD) vroeg zich onlangs af of hij het nog zou meemaken dat de coalitiepartijen een voorstel van het college volledig zouden steunen. Ook hij zit kennelijk nog vast aan de ‘oude manier’ van politiek bedrijven.
Ik zie het laatste half jaar wel wat veranderingen in de gemeenteraad. De scheiding tussen coalitie en oppositie is lang niet altijd even scherp. De sfeer is meer open en ontspannen geworden. Naar mijn smaak is dat pure winst. Natuurlijk zijn we als coalitie niet naïef. Er is een coalitieakkoord, en natuurlijk geldt: afspraak is afspraak. Maar er is ook ruimte om met elkaar tot nieuwe inzichten komen. En niet onbelangrijk: het coalitieakkoord laat veel onderwerpen vrij. De gemeenteraad moet in die gevallen dus via het debat de lijnen uitzetten. Voor de oppositie lijkt me dat ideaal. De oppositie krijgt gewoon de kans om inhoudelijk mee te doen. Daar moet je, zoals het CDA, niet zenuwachtig van worden, maar je moet gewoon meedoen.
De commissie RZ van deze week over het biomassa-erf is zo’n voorbeeld. Dat onderwerp is niet in het coalitieakkoord dichtgeregeld. Dus zoeken we met elkaar naar de juiste aanpak. We zitten nog aan het begin van een besluitvormingsproces. Een inhoudelijke gedachtewisseling tussen de raadsfracties onderling en met het college is dan heel normaal. Duaal maar op inhoud gericht. Verkennend, maar hier en daar ook al kaderstellend. Weinig populistisch, op onderdelen elkaars niertjes proevend. De echte politieke keuzes komen later in het proces.
En het CDA? Wel het CDA steunde zowaar dit keer het college niet maar deed volop mee. Kennelijk beginnen zij ook meer te wennen aan de nieuwe wijze van politiek bedrijven in de Puttense gemeenteraad. Politiek bedrijven vanuit de inhoud, waar kom je het nog tegen?
