info@wijputten.nl

Nieuws

Bespiegeling: Geef mij maar Tomas Ross

Geplaatst op 23 oktober 2010

Enkele weken geleden noemde ik tijdens de raadsvergadering over de verboden aankoop van het pand aan de Nijkerkerstraat 32a door raadslid Van Lagen, de gemeente Maasdriel. Via de site van die gemeente was ik op provinciale regelgeving gestoten over integer handelen door bestuurders. Vorige week stond er een artikel in het vakblad Binnenlands Bestuur over Maasdriel. In die Gelderse gemeente van bijna 24.000 inwoners is kennelijk van alles mis op het punt van integriteit en bestuurscultuur. Maasdriel heeft sinds kort ook een gedragscode voor bestuurders, als één van de laatste gemeenten in Nederland. Die gedragscode in Maasdriel is afgedwongen door de provincie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Komt nogal heftig over. Zo’n code alleen kan natuurlijk nooit de oplossing zijn. Papier is gewillig.

De herfstvakantie zit erop. Dat was een goed moment om de begroting van de gemeente Putten eens door te worstelen. Een worsteling was het, ieder jaar opnieuw. Liever had ik het nieuwste boek gelezen van Tomas Ross. Nu snap ik ook wel dat een begroting niet hoeft te lezen als een thriller, maar de Puttense begroting is geschreven door, ongetwijfeld goede, boekhouders. Veel verder dan de kadernota in juni zijn we niet. Een inhoudelijke uitwerking van het coalitieakkoord tref je er niet in aan. Daarvoor moeten we wachten op het collegewerkprogramma. Ik begin daar zo langzamerhand wel reikhalzend naar uit te kijken. Het college zit er al weer een half jaar. Met drie full-timers moet dat toch lukken. Tijd vliegt.

Waar moet het begrotingsdebat op 5 november eigenlijk over gaan? Een herhaling van de kadernota? Als ik de commissieleden Middelen goed heb beluisterd zou het kunnen gaan over de verhoging van het rendement op het NUON-geld. Dat is verhoogd van 3 naar 4,5%. De SGP wethouder en raadsfractie hebben er kennelijk slapeloze nachten van. Die 4,5% gaat in 2014 niet lukken, zo was hun stelling in de commissie. Best mogelijk! Voorspellen is nu eenmaal moeilijk, zeker als het de toekomst betreft. Eén ding is zeker, het loopt toch altijd anders dan we nu denken.

Neem nou de mega-korting op de algemene uitkering van het gemeentefonds. Ongekend riep Jorritsma 2 jaar geleden. Ongekend riep heel gemeentelijk Nederland haar na. Die korting is door ons in april jl. voorzichtig ingeschat op € 2 miljoen in 2015. Dat zal, zoals het er nu naar uitziet, gelukkig niet gebeuren. Maar wat wel? Ik vind dat we moeten wachten tot het bestuursakkoord tussen VNG en Binnenlandse Zaken is gesloten. Dat kan nog maanden duren. Tot die tijd moeten we ons de kop niet gek laten maken en het stuur recht houden. Geduld is schone zaak.

Laten we ons de komende maanden maar eens druk maken over de inhoudelijk uitwerking van het collegeakkoord in plaats van cijferfetisjisme te bedrijven. Lijkt me een stuk zinvoller.

Is er dan echt niks om vrijdag 5 november over te vergaderen? Als u het antwoord daarop wil, kom gerust even langs in de raadzaal. We beginnen vroeg in de middag. Zo ga ik eens kijken of ik nog ergens een Tomas Ross heb liggen.